شهباز شریف، صدراعظم پاکستان، در سخنرانی اخیر خود در جرگه‌ای متشکل از بزرگان قبایل برجسته خیبر پختونخوا، بر لزوم همکاری نزدیک‌تر با امارت اسلامی افغانستان تأکید کرد و هشدار داد که نباید اجازه داده شود از خاک افغانستان توسط نیروهای نیابتی تحت حمایت هند برای انجام فعالیت‌های تروریستی علیه پاکستان استفاده شود.
این اظهارات روز سه‌شنبه، ۱۳ جوزا ۱۴۰۴، در جریان سفر رسمی او به پیشاور، همراه با جنرال عاصم منیر، رئیس ستاد کل ارتش پاکستان، مقام‌های ارشد امنیتی و دفاعی دولت فدرال و رئیس سازمان استخبارات این کشور (آی‌اس‌آی) بیان شد.
شریف در این نشست، که با حضور نمایندگان قبایل از سراسر خیبر پختونخوا برگزار شد، بر عزم قاطع دولت پاکستان برای ریشه‌کن کردن آنچه او «فتنه خوارج و شبکه‌های تروریستی تحت حمایت هند» توصیف کرد، تأکید نمود.
او با اشاره به تاریخچه مقاومت مردم پشتون، شجاعت و روحیه استوار آنان را ستود و آن را بخشی از تاریخ پرافتخار ملی پاکستان دانست. صدراعظم پاکستان از بزرگان قبایل خواست تا با اتحاد و همکاری، در برابر تفکرات افراطی ایستادگی کنند و نقش فعالی در افشا و نابودی شبکه‌های تروریستی ایفا کنند.
وی همچنین متعهد شد که صلح در خیبر پختونخوا «به هر قیمتی» حفظ خواهد شد و از جوانان این ایالت دعوت کرد تا با مشارکت سازنده در مسیر توسعه، وحدت ملی و ثبات پاکستان گام بردارند.
شریف با اشاره به چالش‌های امنیتی منطقه، بر اهمیت تقویت روابط با امارت اسلامی تأکید کرد و خواستار اقدامات مشترک برای جلوگیری از استفاده خاک افغانستان به‌عنوان پایگاه فعالیت‌های ضدپاکستانی شد.
تاکنون امارت اسلامی افغانستان به این اظهارات واکنشی رسمی نشان نداده‌است. با این حال، مقام‌های امارت اسلامی پیش‌تر بارها تأکید کرده‌اند که خاک افغانستان برای انجام فعالیت‌های تروریستی علیه هیچ کشوری استفاده نخواهد شد و این کشور متعهد به حفظ اصل عدم مداخله در امور دیگران است.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که روابط پاکستان و افغانستان در سال‌های اخیر با تنش‌هایی همراه بوده است. پاکستان بارها مدعی شده که گروه‌های تروریستی از خاک افغانستان برای حملات در این کشور استفاده می‌کنند، ادعایی که مکررا از سوی امارت اسلامی رد شده‌است.
سخنان اخیر شریف نشان‌دهنده تلاش اسلام‌آباد برای جلب همکاری کابل در مبارزه با تهدیدات مشترک و تقویت امنیت منطقه‌ای است. با این حال، موفقیت این تلاش‌ها به میزان هماهنگی و اعتماد متقابل میان دو کشور بستگی دارد.
