چرا پیش بینی‌های آب و هوا گاهی درست نیست؟

هفته گذشته، مردم آلمان برای یک موج گرمای پیش‌بینی شده آماده شدند که هرگز نیامد. همه ما می‌دانیم که سیستم‌های پیش بینی آب و هوا ممکن است معیوب باشند، اما دلیل آن چیست؟به گزارش کابل۲۴ به نقل از دویچه وله، به طور کلی دو نوع مختلف سناریو وجود دارد که وقتی موضوع پیش بینی آب و هوای معیوب است به ذهن خطور می‌کند. اولین مورد شاید ملموس‌تر باشد: اپلیکیشن‌های تلفنی که به شما می‌گویند باران نخواهد بارید، اما بعدا می‌بارد. با این وجود، سناریوی دیگر مشکل سازتر است. این شامل سناریو‌هایی است که در آن فجایع طبیعی در مکان‌هایی رخ می‌دهند که مردم هشدار مناسبی دریافت نکرده‌اند و باعث مرگ یا صدماتی می‌شوند که می‌توان از آن جلوگیری کرد.

ما در عصری زندگی می‌کنیم که دارای پیشرفته‌ترین فناوری در تاریخ است پس چگونه در پیش بینی آب و هوا هنوز اشتباه رخ می‌دهد؟

نخست آن که ما به یک زمینه و بستر نیاز داریم. هواشناسان و فناوری‌های هواشناسی مدرن با توجه به موارد معدودی که دچار اشتباه می‌شوند هنوز هم بیش‌تر از هر زمان دیگری بسیار درست عمل می‌کنند. “ریچارد آلن” استاد علوم آب و هوا در بخش هواشناسی دانشگاه ریدینگ انگلستان می‌گوید:”در طول ۲۰ سال گذشته پیش بینی از نظر دقت بهبود یافته است. بنابراین، یک پیش‌بینی پنج روزه به اندازه پیش بینی سه روزه ۱۰ سال پیش است”. این موضوع به دلیل توسعه ابر رایانه‌های بسیار تخصصی است.

هواشناسان از این رایانه‌ها برای تجزیه و تحلیل میلیارد‌ها داده جمع‌آوری شده از تصویربرداری ماهواره‌ای در فضا، جو و سیستم‌های هواشناسی روی زمین استفاده می‌کنند تا چیزی به نام “مدل سازی اثر کلی” را تسهیل کنند. مدل سازی اثر کلی” به هواشناسان اجازه می‌دهد سناریو‌های مختلف را بر اساس وضعیت فعلی جو ترسیم کنند و نحوه تکامل آن را بر اساس چیزی به نام مدل عددی پیش بینی آب و هوا محاسبه کنند که از معادلات برای پردازش شرایط جوی فعلی استفاده می‌کند.

آلن می‌گوید شبیه سازی‌های رایانه‌ای تا ۵۰ بار برای تجزیه یک پیش‌بینی دقیق اجرا می‌شوند و اشاره می‌کند که گاهی اوقات تنها یک یا دو سناریو محتمل از این ۵۰ تلاش صورت گرفته وجود دارد. او می‌گوید:”با این وجود، این تنها زمانی است که بازه زمانی پیش بینی شده در آینده نزدیک باشد. از آن جایی که جو آشفته است پیش بینی‌های دقیق منطقه‌ای بسته به نوع الگو‌های آب و هوا تنها تا حدود یک هفته امکان پذیر است”.

“نایجل آرنل” استاد دپارتمان هواشناسی دانشگاه ریدینگ می‌گوید که هواشناسان می‌توانند در پیش بینی رویداد‌هایی مانند رعد و برق‌های ناگهانی مشکلاتی داشته باشند، زیرا ممکن است بسیار بومی و محلی شده باشند. مدل‌های آب و هوا بر روی شبکه‌ای کار می‌کنند که در آن هواشناسان بر اساس بخش‌های مجاور در مورد یک بخش از جو پیش بینی می‌کنند.

آرنل می‌گوید:”بنابراین، هنگامی که یک طوفان ناگهانی یا رعد و برق در یک بخش از آن شبکه رخ می‌دهد هواشناسان ممکن است شرایط جوی یا توپوگرافی محلی که محرک آن است را از دست بدهند و یا ممکن است آن را در مکان اندکی متفاوت پیش بینی کنند”.

“کارستن هاستاین” دانشمند آب و هوا در دانشگاه لایپزیگ به “دویچه وله” می‌گوید:” حتی اگر هواشناسان بتوانند پیش بینی‌های نسبتا دقیقی درباره آب و هوا در پایان روز انجام دهند آنان تنها یک مدل هستند. هیچ مدل واحدی هرگز کامل نخواهد شد. مدل‌ها می‌توانند کمابیش دقیق باشند”.

هاستاین می‌گوید:” مشکلات زمانی ممکن است به وجود بیایند که برای مثال، نتایج حاصل از پیش‌بینی‌های گروهی توسط افراد عادی که سو گیری‌های پیش‌بینی‌ها را درک نمی‌کنند به اشتباه تفسیر شود”.

این نوع گزارش نادرست پیش بینی‌های گروه ممکن است منجر به بروز برخی از مشکلاتی شود که درک روزمره ما از نحوه آشکار شدن آب و هوا را شکل می‌دهد. با این وجود، این مدل به طور کامل توضیح نمی‌دهد که چرا برخی از رویداد‌های آب و هوایی عمده پیامد‌های فاجعه بار دارند و برخی دیگر در مقیاس مشابه این پیامد‌ها را ندارند.

پیش بینی آب و هوای شدید مانع از وقوع فاجعه نمی‌شود

یک سال پیش سیل عظیم در منطقه دره اهر باعث مرگ نزدیک به ۲۰۰ نفر در آلمان شد. این در حالی است که سرویس هواشناسی آلمان (DWD) آن را زودتر از موعد پیش بینی کرده بود. اندکی پس از وقوع سیل دادستان‌های آلمان تحقیقاتی را علیه یکی از بخشداران منطقه به اتهام ارتکاب “قتل از روی سهل انگاری” آغاز کردند، زیرا او نتوانسته بود در زمان مناسب به ساکنان هشدار دهد.

این تنها یک نمونه از اتفاقاتی است که زمانی که به مردم در مورد آب و هوای خطرناک از قبل به اندازه کافی هشدار داده نمی‌شود رخ می‌دهد. موارد بی‌شماری را می‌توان در سراسر جهان مشاهده کرد از طوفان کاترینا در جنوب ایالات متحده در سال ۲۰۰۵ میلادی گرفته تا موج گرمای ۲۰۱۵ میلادی در هند.

“نایجل آرنل” به “دویچه وله” می‌گوید:” پیش بینی تنها بخشی از فرآیند هشدار است. شما باید سازوکار‌های خوبی برای انتشار و ارسال این هشدار‌ها به زیرساخت‌ها یا اپراتور‌های خدماتی، مقام‌های دولتی و مردم داشته باشید. مسئولان نیز باید بدانند که در صورت دریافت چنین هشداری چه کنند و مردم باید آن را جدی بگیرند. در کشور‌هایی مانند آلمان که رویداد‌های شدید آب و هوایی مانند سیل بیش از حد یا گرمای شدید به طور منظم رخ نمی‌دهد همیشه این امری مسلم نیست”.