رسانههای اجتماعی، پروپاگاندای حکومتهای خودکامه و گروههای سیاسی غیر مسئول و خودکامه، منابع خطرناک برای کسب معلومات و اطلاعات اند.
رسانههای اجتماعی به همان میزان که در ارائه معلومات و انعکاس افکار عمومی و شکل دادن به این افکار مهم و مفید است، به همان اندازه میتوانند منبع اطلاعات نادرست و بستری برای تولید و گسترش عوامگرایی(گرایشهای پوپولیستی) تولید نفرت و خشونت باشند.
لذا امروزه در نظام آموزشی کشورهای توسعه یافته کوشش میشود، شهروندان شان از توانایی بررسی منابع کسب معلومات شان برخور دار گردد و بتواند حد اقل به این پرسش پاسخ دهد ، اطلاعات شان را چگونه و از چه منابعی کسب کنند.
فکر میکنم در اشاعه و کسب معلومات میتوان عجالتا به دو نکته اشاره کرد که شاید مفید باشند:
۱. رسانههای حرفهای و آزاد که در مورد اطلاع رسانی دانش تخصصی دارند و به اخلاق حرفهای پایبند اند تا حدودی میتوانند منابع سالمتر برای کسب معلومات به حساب آیند، درست مانند اینکه برای درمان بیماری خود به پزشک مراجعه میکنیم.
۲. گروهها و افرادی که برای نشر حقایق از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند، میتوانند به گونهای عمل کنند که سرانجام توجه رسانههای حرفهای را برای دریافت و انعکاس معلومات لازم جلب کنند.
محمد امین احمدی