خیلی مد شده که خیلی‌‌ها ادعا کنند که گسترش ناتو به اروپای شرقی دلیل حمله روسیه به اوکراین نیست. خیلی‌‌ها [تا به نقش ناتو اشاره می‌کنیم] آنرا “حرف‌های پوتین،” “طرف پوتین را گرفتن،” و یا “پخش پروپاگاندای روسیه” مینامند. حتی اگر مک کارتیسم چنین اتهامی را کنار بگذاریم، چنین موضعی دروغ است [سناتور جو مک کارتی در دهه ۱۹۵۰ با برچسب کمونیست به جان همه منتقدان افتاد و لکه سیاهی در تاریخ آمریکا به جا گذاشت].
دو دهه پیش هم رهبران روسیه و هم کارشناسان غربی هشدار میدادند که گسترش ناتو به اروپای شرقی به نتایج بدی خواهد انجامید، که در بهترین حالت موجب یک جنگ سرد جدید، و در بدترین حالت یک جنگ نظامی داغ خواهد بود.
در آن زمان که آنها حرف‌های پوتین را تکرار نمی‌کردند. جرج کنان، ارشیتکت اصلی سیاست مهار شوروی در دوران جنگ سرد، در مصاحبه‌ای با روزنامه نیویورک تایمز در ۲ می ۱۹۹۸ علیه گسترش ناتو به طرف شرق هشدار داد و گفت، “فکر می‌کنم که این آغاز یک جنگ سرد جدید است.
معتقدم روسیه به آن واکنش نشان خواهد داد، و حق تقدمات سیاست‌های آنها را تغییر خواهد داد. معتقدم که این [گسترش ناتو] یک اشتباه تراژیک است.”
کنان در زمانی صحبت میکرد که جمهوری چک، لهستان و مجارستان در حال پیوستن به ناتو بودند، که بعد امریکا آنرا به کشور‌های دریای بالتیک و کشور‌های دیگر [مثل رومانی] گسترش داد. ولی بدترین اقدام کوشش برای عضویت گرجستان و اوکراین به ناتو بوده است که در هسته اصلی امنیت ملی روسیه قرار دارند.
اعتراضات روسیه روز به روز تند تر شد، ولی رهبران اروپا و آمریکا فرصت‌ها را [برای کنار آمدن با روسیه ] از دست دادند. کار به جایی رسید که جرج بوش پسر گرجستان و اوکراین را متحدان نظامی و سیاسی ارزشمند آمریکا به حساب می‌‌آورد.
در خاطرات سال ۲۰۱۴ خود، رابرت گیتز، که وزیر دفاع بوش پسر و آقای اوباما بود، نوشت، “کوشش برای آوردن جرجیا و اوکراین به ناتو کاری اشتباه بود، که بی مهابا نگرانی‌‌های حیاتی امنیتی روسیه را در نظر نگرفت. در نتیجه روسیه فشار دادن را آغاز کرد. پوتین از اشتباه احمقانه دولت طرفدار غرب جرجیا استفاده کرد، و با عملیات نظامی عمیقا به داخل آن کشور نفوذ کرد. پس از پیروزی، روسیه دو قسمت گرجستان را از آن جدا کرد و آنها را تحت کنترل خود قرار داد.
این نشان داد که دورانی که دولت روسیه به نفوذ غرب به داخل سرزمین‌هایی که قبلا تحت نفوذ شوروی بودند فقط اعتراض زبانی میکرد گذشته است. با این وجود، در کمال حیرت اوباما کشید که اوکراین را متحد نظامی آمریکا کند. ویکتور یانوکوویچ که در انتخاباتی که حتی اتحادیه اروپا آنرا منصفانه دانست انتخاب شده بود، توسط “انقلابی” که آمریکا برای آن ۵ میلیارد دالر هزینه کرده بود، سرنگون شد…..بقیه تاریخ از ۲۰۱۴ روشن است، و به اینجا رسیدیم.
✍🏼تد گیلن کارپنتر، لیبرترین ضدِ جنگ
نیوزویک
