«احمد شاملو» از نام‌آوران ادب و فرهنگ حوزه تمدنی ما فارسی‌زبانان است. کسی نیست که مدعی آشنایی با ادبیات زبان فارسی باشد اما او را نشناسد.
هرچند شیشه وجودی شاملو در غباری از مشاجرات سیاسی و اعتقادی مکدر شده است اما صدرنشینی وی در بین نخبگان معاصر فرهنگ و ادبیات زبان فارسی، غیرقابل انکار است.
شاملو، نویسنده، مترجم، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، سیاستمدار و شاعر برجسته معاصر ما بود که ۲۱ آذر/ قوس سال ۱۳۰۴خورشیدی در تهران زاده شد. وی پس از ۷۵ سال زندگی پر فرازونشیب، دوم مرداد/ اسد سال ۱۳۷۹خورشیدی در کرج درگذشت و در همین شهر به خاک سپرده شد.
پدر او «حیدر شاملو» فردی نظامی بود که اصلیتش به افعانستان برمی‌گشت. این که چگونه اهالی افغانستان به ویژه مردمان کابل در زمان امیر دوست‌محمد خان به ایران آواره شدند، در سلسله مطالبی از این قلم تحت عنوان«خانه به دوشان» بحث کردیم که در اینجا مصدع اوقات دوستان نمی‌شوم.
وی در یکی از سروده‌هایش به اسم «در جدال با خاموشی» از دفتر «مدایح بی‌صله» به اصلیت افغانستانی خود اشاره کرده و گفته است: «نَسبَم با یک حلقه به آوارگانِ کابل می‌پیوندد.»
محمد مرادی
