فیلم «لوزیفر» (Luzifer) حال و هوایی مه‌آلود و پریشان‌کننده دارد و تعصبات مذهبی، خطرات سرمایه‌داری و زخم‌های خانوادگی فضای آن را تسخیر کرده‌اند. با این‌حال این فیلمی است که مخاطبش را مشتاقانه به درون سرمای مه‌آلود خودش می‌کشد و او را با سفری برای جستجوی شیطان همراه می‌کند.
فیلم «لوزیفر» تازه‌ترین کار پیتر برانر کارگردان اتریشی است. داستان این فیلم درباره مادر و پسری به نام‌های ماریا (با بازی سوزان جنسن) و یوهانس (فرانتز روگوفسکی) است که به دور از اجتماع در کلبۀ کوهستانی دورافتاده‌شان در آلپ زندگی می‌کنند.
به گزارش کابل۲۴؛ ماریا در گذشته اهل مصرف مواد و الکل بوده و حالا دارد شکل دیگری از زندگی را تجربه می‌کند. او حالا به مذهب رو آورده تا گناهان گذشته‌اش را پاک کند. او این روحیه و اعتقاد بسیار سفت و سخت مذهبی را به پسرش هم انتقال داده است.
«لوزیفر»؛ جستجوی شیطان در همه چیز
یوهانس که تنها دوستش عقابی به اسم آرتور است، با اینکه یک مرد بزرگسال است، اما تقریبا ذهنیتی مانند یک کودک دارد و عمیقا وابسته به مادرش است. او و مادرش روز خودشان را با کشاورزی و انجام مناسک مذهبی خاص مثل ریاضت‌های سخت و طولانی و نیایش‌های مختلف می‌گذرانند.
اما اوضاع زمانی تغییر می‌کند که یک عده برای ساختن بالابر‌های مخصوص اسکی‌بازان به این منطقه می‌آیند. آن‌ها با اصرار می‌خواهند که زمین ماریا را از او بخرند، اما ماریا مخالفت می‌کند. اصرار برای خریدن زمین کم کم به تهدید و رفتار خشونت‌آمیز تبدیل می‌شود. ماریا در اثر این فشار بیمار می‌شود و یوهانس باید او را نجات بدهد. این در حالی است که رابطۀ آن‌ها هم در اثر این شرایط به نوعی پیچیده شده است.
«لوزیفر» حال و هوایی پریشان کننده دارد و در عمق اعصاب مخاطب نفوذ می‌کند. فیلمبرداری فیلم به گونه‌ای است که این دنیای منزوی و پریشان را با هاله‌ای یخ‌زده و سرد به چشم ما پدیدار می‌کند. سراسر فیلم با یک مه سرد پوشیده شده است. گاهی از دل این فضای مه‌گرفته ناگهان تصاویری تکان‌دهنده پدیدار می‌شوند؛ مثل یک جسد تکه پاره در میان دریاچه. موسیقی تیم هکر نیز با حال و هوای ماورایی و روح‌مانند خودش در سراسر داستان جریان دارد و ما را در دنیای آشوبناک و حیرت‌زای فیلم غرق می‌کند.
این فیلم بسیار خلاقانه و بلندپروازانه است و با نگاهی عمیق و هوشمندانه، دربارۀ تعصبات کور مذهبی و تاثیرات آن‌ها بر روح آدم‌ها تامل می‌کند. اما این تنها مضمون فیلم نیست؛ نقد خطرات سرمایه‌داری و تامل دربارۀ زخم‌ها و عقده‌های خانوادگی را نیز در این فیلم می‌شود دید.
در یک کلام انگار برانر می‌خواهد با جمع کردن همۀ این مضامین و تاملات در کنار هم، بیشتر سوال برای ما طرح کند تا اینکه بخواهد پاسخی به ما بدهد. او می‌خواهد ما را مجبور کند که در هر چیزی به دنبال شیطان بگردیم، درست مثل یوهانس که در مه راه میرود و می‌پرسد «شیطان کجاست؟».
کارگردان و نویسنده: پیتر برانر (Peter Brunner)
بازیگران: سوزان جنسن (Susanne Jensen)، فرانتز روگوفسکی (Frantz Rogowski)، تئو بلیکنر (Theo Blaickner)
امتیاز: ۶.۱/۱۰
