گروتسک یا عجیب‌پردازی، به شیوهٔ آرایش دیوار و سقف سردابه (گرُتو) های پیدا شده در ویرانه‌های رم باستان گفته می‌شد. در این تزئینات، شکل‌های خیالی آدمیان، جانوران، گیاهان در طرحی متقارن، به هم بافته شده‌اند.
این اصطلاح در سده‌ی شانزدهم میلادی رواج پیدا کرد و در مورد شکل‌های کژنما و اغراق‌آمیز، ترسناک یا مضحک-به خصوص در مجسمه‌سازی- به‌کار برده شد.
حداقل از قرن ۱۸ (در فرانسه و آلمانی و همچنین انگلیس)، گروتسک به عنوان یک صفت کلی برای چیزهای عجیب، مرموز، باشکوه، خارق العاده، زشت، زشت، نامتجانس، ناخوشایند، یا منزجر کننده استفاده می‌شود.
اغلب برای توصیف اشکال عجیب و غریب و اشکال تحریف شده مانند ماسک های هالووین. با این حال، در هنر، اجرا و ادبیات، گروتسک ممکن است به چیزی اشاره داشته باشد که به طور همزمان در مخاطب احساسی از عجیب و غریب ناراحت کننده و همچنین ترحم دلسوزانه ایجاد کند.
با این زانوبند، دیگر نگران هزینه های سنگین عمل جراحی زانو نباشید!
گروتسک یا عجییب‌پردازی (Grotesque) نوعی از طنز در ادبیات و هنر است که بسیار به طنز سیاه شباهت دارد ولی دارای تفاوت‌هایی با آن نیز هست.
در لغت هر چیز تحریف شده، زشت، غیرعادی، خیالی یا باورنکردنی را «عجیب‌پردازی/گروتسک» یا صُوَر عَجایب یا عجیب و غریب می‌گویند. به عنوان مثال، بر اساس محتوا و نوع طنز، یک کاریکاتور با محتوای عجیب‌پردازانه، بین کاریکاتورهایی با طنز محض و خنده‌دار (Gag Cartoon) و کاریکاتورهایی با طنز سیاه قرار می‌گیرد.
محتوای یک طنز محض (Gag) صرفاً برای خنداندن مخاطب ساخته می‌شود و محتوای یک طنز سیاه معمولاً موجب خنده‌ای همراه با وحشت، تلخ‌کامی یا اندوه می‌شود.
عجیب‌پردازی اما مخاطب را در میان این دو نوع از حالات معلّق می‌گذارد. تردید بین خندیدن یا وحشت کردن و بلاتکلیف میان مضحک بودن و سیاه بودن محتوا.
عجییب‌پردازی (به انگلیسی: Grotesque) نوعی از طنز در ادبیات و هنر است که بسیار به طنز سیاه شباهت دارد ولی دارای تفاوت‌هایی با آن نیز هست. در لغت هر چیز تحریف شده، زشت، غیرعادی، خیالی یا باورنکردنی را «عجیب‌پردازی/گروتسک» یا صُوَر عَجایب یا عجیب و غریب می‌گویند.
