تِم لدلر، عضو شبکه نظامیان سابق کانادایی می‌گوید افغان‌هایی که شدیداً در معرض خطر اند، مستقیماً به کانادا آورده شوند و بعداً مراحل اداری پناهندگی‌شان، مانند تثبیت هویت و انگشت نگاری، پیگیری گردد.
او از موانع دست‌و‌پاگیر اداری برای انتقال پناهندگان افغان انتقاد کرد.
به گزارش کابل۲۴؛ این فعال حامی پناهندگان و عضو حزب محافظه‌کار کانادا به تلویزیون کانادایی گلوبال نیوز گفت: «امیدوار هستم که حکومت کانادا افغان‌ها را مستقیم از افغانستان به کانادا بیاورد و اگر افراد نامطلوب شامل آن‌ها بود ما مردم حاضر هستیم خطر آن را متقبل شویم.»
این بحث به دنبال کشته شدن مرسل نبی‌زاده، نماینده پیشین پارلمان افغانستان داغ شده است.
شماری از کانادایی‌ها می‌خواستند او را به کانادا انتقال دهند اما در روز ۲۵ جدی توسط افراد مسلح ناشناس در کابل کشته شد.
تِم لدلر گفت که افغان‌های در معرض خطر برای دریافت پناهندگی از کانادا با موانع جدی اداری روبرو اند.
از جمله، آن‌ها باید به کشور ثالت بروند تا سفارت کانادا از آنان انگشت‌نگاری کند. این در حالیست که آن‌ها با مشکل جدی گرفتن پاسپورت و ویزه مواجه اند. به گفته او، «این یک مانع خیلی بزرگ است.»
حکومت کانادا می‌گوید که ورود پناهندگان بدون بررسی‌های معمول امنیتی کار «پرریسک» است اما این نظامی پیشین کانادایی استدلال کرد که مقامات کانادایی پس از رسیدن این پناهندگان در میدان‌هوایی این کار را انجام داده می‌تواند و اگر پناهنده‌ای خطرناک بود او را اخراج کند.
پس از کشته شدن مرسل نبی زاده، حامیان پناهندگان افغان بار دیگر از حکومت کانادا خواستند که به انتقال پناهندگان بیشتری که از گیر طالبان فرار می‌کنند، دست بزند.
هیدر مکفرسون، نماینده حزب دموکرات نوین کانادا که موتلف حزب لیبرال به رهبری جستین ترودو است، گفت که «مطلقاً» از این درخواست و کاهش موانع اداری حمایت می‌کند.
او با اشاره به زنان در معرض خطر، از جمله نمایندگان پیشین پارلمان که در افغانستان بسر می‌برند، به تلویزیون گلوبال نیوز گفت: «ما می‌توانیم فوراً آن‌ها را به یک جای امن ببریم. من با دیگر همکاران، از جمله در احزاب دیگر روی این موضوع کار خواهیم کرد.»
جستین ترودو، نخست وزیر کانادا روز پنجشنبه بار دیگر تاکید کرد که کانادا به «بیرون کردن افراد شدیداً در معرض خطر» متعهد است.
او گفت: «ما می‌دانیم که طالبان به مردم اجازه بیرون شدن از افغانستان را نمی‌دهد و این باعث می‌شود که افراد در معرض خطر باقی بمانند. این کار طالبان توانایی ما برای کمک به این افراد را شدیداً محدود ساخته است.»
