«ویران شده » با تمهیدی دراماتیک در حد و اندازه آگاتا کریستی آغاز میشود (وپایان آن در حد سوفوکل است). وکیلی در مونترآل فرزندان دوگانگی زنی خاورمیانهای که به تازگی از دنیا رفته است را فرا میخواند تا وصیت نامه او را قرائت کند.
کابل۲۴: فیلم ویران شده منتخب جشنواره های: سزار، وایادولید، ونکوور، سینه فیل، ادلاید، آتلانتیک، جنی، نشنال برد ریویو و 22 جایزه بین المللی دیگر…
اقتباس سینمایی دنیس ویلنوو از نمایشنامه وجدی معوّد، نمایشنامه نویس کانادایی لبنانی تبار، داستان شجاعت، ستمگری، رازهای خانوادگی و زنجیره ای از خشم که فقط آن را با عشق میتوان از همگشود را به شیوهای استادانه بازگو میکند.
«ویران شده » با تمهیدی دراماتیک در حد و اندازه آگاتا کریستی آغاز میشود (وپایان آن در حد سوفوکل است). وکیلی در مونترآل فرزندان دوگانگی زنی خاورمیانهای که به تازگی از دنیا رفته است را فرا میخواند تا وصیت نامه او را قرائت کند.
دوگانگی، ژان و سیمون، از اینکه مادرشان میراثش را به تساوی بین آنها تقسیم کرده است، تعجب نمیکنند؛ آنچه مایه شگفتی آنها میشود، دو پاکتی است که وکیل در اختیارشان میگذارد –یکی از جانب پدر که او را مرده میپنداشتند و دیگری از برادری که هرگز نامش را نشنیده بودند.
ژان برای یافتن این شخصیتهای شبح گونه وارد سفری اودیسهوار به خاورمیانه میشود و برادرش هم به دنبال او میآید.
همزمان با سفر آنها تصاویری میبینیم که نقبی به داستان گذشته مادر آنها، ناوال، با بازی بسیار خوب لوبنا ازابل در این نقش است. این بازیگر زن و نقش او کاملاً برازنده یکدیگرند. ناوال بزرگ میشود، از یک دختر کوچک پرشور در کوچههای روستا به دانش آموز کالج، فعال سیاسی صلح طلب طرفدار عدم خشونت، فعال صلح طلب با رویکردی خشن و بعد به یک زندانی تحت شکنجه از سوی زنی که برای هوشیار نگه داشتن او آواز میخواند، بدل می شود.
فیلمبرداری- کار درخشان آندره تورپن، مدیر فیلمبرداری- در اردن صورت گرفته اما مکان دقیق و نام آن کشور مشخص نمیشود.
با این حال زندگی ناوال از رنجهای مردم لبنان در زمان کشتار پناهندگان فلسطینی در سال 1982 توسط شبه نظامیان مسیحی حکایت دارد.
پرداختن به ماهیت خشونت های فرقهای –تلافی جوییهایی که به یک دور باطل بیپایان بدل میشود- و تقلای ناوال برای آنکه در این میان طبق اصول زندگی کند، فیلم «سوختگان» را ارزشمند و قدرتمند میسازد.
پایان بندی فیلم عملاً از سوفوکل گرفته شده، است و درام چنان تشدید میشود و گاهی حتی آزاردهنده- که به سطحی اسطورهای میرسد.
آنچه کار آقای ویلنو و گروه بازیگران عالی او را ارزشمندتر می سازد این است که اجازه می دهند کنش های درام ریشه در لحظه لحظه واقعیت هایی داشته باشد که این برادر و خواهر در جست و جوی خود–واقعاً نظیر یک داستان جنایی- کشف میکنند.
آنها از شکاف بزرگی که نسل ها را از هم جدا کرده، عبور میکنند و آرام آرام شخصیت مادرشان را کشف میکنند.