برای کسانی که دل در گرو آرمانگرایی انقلابی دارند و سیاست را جز ستیز بیامان و خالی از سازش نمیدانند، بیگمان این لحظەای غمانگیز است.
کابل ۲۴: لحظەی تاریخی وداع با اسلحه و هبوط از کوهستان به منزلەی قلعەی تسخیرناپذیر جنبشهای کردستان!اما فراتر از حزن و اندوەهای معمول، این صحنه بیانگر پایان یک دوران و آغاز عصری جدید است.
دورانی تازه در خاورمیانه آغاز شده و توازن قوا به نحوی دراماتیک دگرگون شده است.به جرات میتوان گفت میان آنچه در مخروبەهای غزه و خیابانهای متراکم ضاحیەی جنوبی بیروت میگذرد با تحولات کوههای کردستان قسمی همزمانی منطقی و کارکردی وجود دارد.
پ.ک.ک، حماس و حزبالله احتمالاً آخرین جنبشهای کلاسیک مسلح قرن ما هستند که از نسل اول جنبشهای گریلایی در نیمەی نخست قرن بیست نسب میبرند.
همزمانی مسالەی خلع سلاح حماس، حزبالله و پ.ک.ک به هیچ وجه اتفاقی نیست. پیشدرآمد خاورمیانەی نوینی است که نتانیاهو پس از تهاجم هفت اکتبر وعدەی آن را داد.البته نخستوزیر تحت تعقیب اسرائیل خالق خاورمیانەی جدید نیست. صرفاً از آن رونمایی کرد. بهتر است بگویم؛ حملەی هفت اکتبر پرده از آن برداشت.
مدتهاست که توازن قدرت در مفهوم سختافزاری آن بر اثر ورود هوش مصنوعی، تعمیق انقلاب دیجیتال و فضایی شدن تسلیحات – نوعی جنگ ستارگان جدید – دگرگون شدهاست.
مقایسەی جنگهای بیست سال و سی سال پیش آمریکا با عراق که علیرغم تلاش بسیار حتی یک بار هم موفق به زدن سران و فرماندهی عراق نشد، با ترورهای موفق دو سال گذشتەی اسرائیل، پرده از گسست مزبور برمیدارد.
برای ارتشهای پیشرفته نیروی زمینی اهمیت و حتی مفهوم گذشتەی خود را از دست داده و نیروی هوایی فصل فیصلهبخش و سرنوشتساز نبردهای قرن جاری را تشکیل میدهد.جنبشهای چریکی علیرغم رنج و ایثار فراوان عمدتاً متشکل از جنگاورانی زمینپایەاند و به لحاظ تسلیحات و تجهیزات دستکم یک قرن از دولتهای هدف عقب ماندەاند.
اسرائیل و تا اندازەای ترکیه؛ قدرتهای نوظهور منطقەای که سودای تبدیل به بازیگران فرامنطقەای را در سر دارند، در نوک پیکان تحول مذکور قرار دارند.صد البته این به معنای فرادستی آنها در وجوه نرم و هنجاری قدرت نیست.
به موازات تحول در کیفیت و کمیت جنگافزارها، انقلابی بزرگ در ساحت افکار عمومی و تکوین نوعی جامعەی مدنی جهانی آنلاین پدید آمده است.
تکنولوژی به همان اندازه مردم را هم نیرومند کرده و کمتر از گذشته اجازەی پنهانکاری و زورگویی بدون هزینه را به حکومتها میدهد.کردها به بخش مهمی از سیاست نهادی ترکیه بدل شده و مقاومت مدنی و حضور خیابانی و انتخاباتیشان بیش از شلیک کلاشینکفها در پیشبرد مسالەی کرد مؤثر است.
بیگمان دیر یا زود از ققنوس غزه هم دولت مستقل فلسطینی بهوجود میآید.اسرائیل قویترین دولت خاورمیانه است، اما در عرصەی جهانی نبرد را به افکار عمومی باخته و حتی نزد دولتهای اروپایی جایگاهی نازلتر از سابق دارد.
دولتی فاوستی که با فروش روحش به شیطان از نیرویی ماورایی برخوردار است. اما پاشنەی آشیل آن شری است که قدرتش از آن برمیخیزد.
این شر حتی دولتهای غربی را هم میترساند.
مخلص کلام اینکه لحظەی حزین وداع با اسلحه، مترادف انقلابی در عرصەی ژئوپولتیک است.
کسانی کە زودتر منطق ژئوپولتیک را میفهمند برندگان راستین روزگارند.
فرصتی برای دیدگاههای الهیاتی و خارج از مدار واقعبینی باقی نمانده است.
