در ماه مارچ، قطب شمال و جنوب دمای بی سابقه‌ای داشتند. در همین حال در ماه می در دهلی نو دمای هوا به ۴۹ درجه سانتیگراد رسید. هفته گذشته در مادرید دما به ۴۰ درجه سانتیگراد رسیده بود. کارشناسان می‌گویند در صورت ادامه افزایش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای نمی‌توان از بدترین اثرات اضطراری آب و هوایی ناشی از آن جلوگیری کرد.
به گزارش کابل۲۴ به نقل از گاردین، هنگامی که در اوایل ماه مارس خوانش دما از ایستگاه‌های هواشناسی قطب جنوب آغاز شد دانشمندان در ابتدا فکر کردند که ممکن است اشتباهی رخ داده باشد. دمایی که با محو شدن تابستان کوتاه قطب جنوب باید به سرعت کاهش می‌یافت در حال افزایش بود. در ایستگاه وستوک در حدود ۱۲۸۷ کیلومتری از قطب جنوب دماسنج‌ها ۱۵ درجه سانتی گراد گرم‌تر از رکورد قبلی را ثبت کردند. “تد اسکامبوس” دانشمند در حوزه یخ‌های قطبی از دانشگاه کلرادو به خبرگزاری “آسوشیتدپرس” گفته است:”من هرگز چنین چیزی را ندیده بودم”.
اما این همه‌ی ماجرا نیست. در قطب شمال، دمای غیرعادی مشابهی نیز ثبت می‌شد که برای زمانی از سال که قطب شمال باید به آرامی از یخبندان عمیق زمستانی خود خارج می‌شد شگفت انگیز بود. به گفته پژوهشگران این منطقه بیش از ۳ درجه سانتیگراد گرم‌تر از میانگین بلند مدت خود بود. ایجاد موج گرما در یک قطب ممکن است به عنوان یک هشدار در نظر گرفته شود، اما امواج گرما در هر دو قطب به طور همزمان بسیار شبیه یک فاجعه آب و هوایی است.
از آن حال به این سو ایستگاه‌های هواشناسی در سراسر جهان شاهد افزایش سطح جیوه دماسنج خود مانند یک موج مکزیکی جهانی بوده‌اند.
موج گرما در ماه مارچ هند و پاکستان را درنوردید و بالاترین دما را در آن ماه از زمان رکورد‌ها در ۱۲۲ سال پیش ثبت کرد. آب و هوای سوزان در سراسر شبه قاره ادامه یافته و فاجعه‌ای را برای میلیون‌ها نفر به بار آورده است. بهار در ایالات متحده بیشتر شبیه به اواسط تابستان بود و در ماه می در سرتاسر کشور دما افزایش یافت. اسپانیا شاهد افزایش دما در اوایل جون به سطح ۴۰ درجه سانتیگراد بود، زیرا موج گرما سراسر اروپا را فرا گرفت و هفته گذشته بریتانیا را درنوردید.
در همین حال، دانشمندان به سرعت توانسته‌اند اثبات کنند که این دما‌های رکوردشکن یک اتفاق طبیعی نیستند. نتیجه پژوهشی که در ماه گذشته منتشر شد نشان داد که موج گرمای جنوب آسیا ۳۰ برابر بیشتر به دلیل تاثیر انسان بر آب و هوا ایجاد می‌شود.
“ویکی تامپسون” دانشمند آب و هوا در موسسه کابوت دانشگاه بریستول می‌گوید:”تغییرات آب و هوایی باعث می‌شود امواج گرما در سراسر جهان گرم‌تر و طولانی‌تر شود. دانشمندان نشان داده اند که بسیاری از امواج گرمایی خاص به دلیل تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان شدیدتر هستند. سیگنال تغییر آب و هوا حتی در تعداد مرگ و میر ناشی از موج گرما قابل تشخیص است”.
“فریدریک اتو” مدرس ارشد علوم آب و هوا در موسسه گرانتام کالج امپریال لندن می‌گوید که امواج گرما به تنهایی در اروپا ۱۰۰ برابر یا بیشتر افزایش یافته است که ناشی از اقدامات انسان در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به جو است. او می‌گوید:”تغییرات آب و هوا در مورد امواج گرما یک تغییر واقعی بازی است چرا که در فرکانس، شدت و مدت زمان در سراسر جهان افزایش یافته اند”.
این نوع گرما تهدیدی جدی برای سلامت انسان است، زیرا به طور مستقیم به بدن ما استرس وارد می‌کند و به طور غیرمستقیم به محصولات زراعی آسیب می‌رساند، باعث آتش سوزی می‌شود و حتی به محیط زیست ساخته شده ما مانند جاده‌ها و ساختمان‌ها آسیب وارد می‌سازد. مردم فقیر بیش‌ترین رنج را متحمل می‌شوند، زیرا آنان کسانی هستند که در مزارع یا کارخانه‌ها یا در خیابان بدون هیچ گونه لایه محافظتی‌ای در میانه گرما بیرون می‌روند و زمانی که به خانه می‌رسند فاقد سیستم تهویه مطبوع یا ایرکاندیشن هستند.
سیستم تهویه مطبوع به خودی خود جنبه دیگری از مشکل است: استفاده روزافزون از آن و مصرف انبوه انرژی توسط این سیستم انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را تسریع می‌کند همان طور که ما نیاز فوری به کاهش آن داریم. جامعه جهانی باید متعهد به خنک سازی پایدار سیاره زمین باشد در غیر این صورت جهان در یک حلقه بازخورد مرگبار محبوس می‌شود جایی که تقاضا برای انرژی خنک کننده باعث انتشار بیشتر گاز‌های گلخانه‌ای و در نتیجه آن گرمایش جهانی بیشتر می‌شود.
راه‌هایی برای کاهش تاثیرات ناشی از گرمایش بر افراد و سازگار کردن شهر‌های‌مان وجود دارد. رنگ آمیزی پشت بام‌ها در کشور‌های گرم به رنگ سفید برای بازتاب پرتو‌های خورشید، رشد پیچک روی دیوار‌ها در مناطق معتدل تر، کاشت درختان برای ایجاد سایه و ساخت فواره‌ها و مناطق سبز بیشتر در شهر‌ها می‌توانند کمک کننده باشند.
با این وجود، این اقدامات تنها می‌توانند موقتی باشد و صرفا از کاهش شدید انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و بروز از هرج و مرج آب و هوایی برای مدتی جلوگیری کند. بروز امواج گرمای کنونی در حالی رخ می‌دهند که زمین حدود ۱.۲ درجه سانتی گراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن گرم شده است.
کشور‌های جهان در نوامبر گذشته در اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد توافق کردند که سعی کنند اجازه ندهند دمای زمین تا بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد افزایش یابد. فراتر از آن، تغییرات اقلیمی به قدری عظیم خواهند بود که نمی‌توان با درختان سایه دار یا بام‌های سفید از بروز آن جلوگیری کرد و در دمای ۲ درجه سانتی گراد حدود یک میلیارد نفر از گرمای شدید رنج خواهند برد.
“کاترین هیهو” دانشمند ارشد سازمان حفاظت از طبیعت، به “گاردین” می‌گوید:”ما اگر به انتشار گاز‌های گلخانه‌ای معمولی ادامه دهیم نمی‌توانیم راه خود را برای خروج از بحران آب و هوایی سازگار کنیم”.
در حال حاضر زمین به شدت در حال گرم شدن است.
