کرم ضد آفتاب حاوی فیلتر‌های فرابنفش هستند که اشعه‌های فرابنفش را جذب یا منعکس می‌کنند تا کم‌تر به پوست برخورد کنند. ترکیب بسیاری از فرمول‌های کرم ضد آفتاب از دی اکسید تیتانیوم، پودر سفید رنگی که به عنوان فیلتر استفاده می‌شود گرفته شده است.
فیلتر‌های معدنی یا شیمیایی در برابر دو نوع اشعه ماوراء بنفش از ما محافظت به عمل می‌آورند.
به گزارش کابل۲۴ به نقل از اکونومیست، سرطان پوست شایع‌ترین سرطان در آمریکاست و در حال افزایش می‌باشد. یک ارزیابی نشان می‌دهد که ۲۰ درصد از آمریکایی‌ها در طول زندگی خود از آن رنج می‌برند. این مشکل یک مسئله جهانی است. عامل خطر اصلی برای سرطان پوست قرار گرفتن در معرض تجمعی اشعه ماوراء بنفش (UV) در طول چندین دهه
موج گرمایی که در هفته گذشته آمریکا، چین و اروپا را سوزانده است در حال افزایش می‌باشد و سهم فزاینده‌ای از جمعیت جهان در معرض دمای بسیار بالا و خطرناکی قرار دارند. گرمای شدید استفاده از کرم ضد آفتاب را ضروری‌تر ساخته است. کِرِم ضد آفتاب چگونه کار می‌کند و از چه میزان اهمیتی برخوردار است؟
کرم ضد آفتاب یک اختراع نسبتا مدرن است. «فرانتس گریتر» شیمیدان سوئیسی یکی از اولین فرمول‌ها را در سال ۱۹۴۶ میلادی پس از آفتاب سوختگی در هنگام کوه نوردی ساخت. در دهه ۱۹۴۰ میلادی استراحت در زیر نور خورشید رایج شد و هم چنین روغن‌های برنزه کننده و ضد آفتاب‌ها نیز محبوب شده بودند.
همزمان که نتایج مطالعات خطرات قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش را نشان داد تقاضا برای محصولات محافظت کننده افزایش یافت. در سال ۱۹۶۲ میلادی گریتر یک رتبه‌بندی فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) را بر اساس تقریبا مدت زمانی که به طول می‌انجامد تا پوست در معرض آفتاب پس از استفاده از یک محصول خاص در مقایسه با پوست محافظت نشده قرمز شود (اگرچه در عمل زمان برای میزبان متفاوت است) ایجاد نمود. فرمول اصلی گریتر دارای SPF تنها ۲.۱ بود.
کرم‌های ضد آفتاب حاوی فیلتر‌های فرابنفش هستند که اشعه‌های فرابنفش را جذب یا منعکس می‌کنند تا کم‌تر به پوست برخورد کنند. ترکیب بسیاری از فرمول‌های کرم ضد آفتاب از دی اکسید تیتانیوم، پودر سفید رنگی که به عنوان فیلتر استفاده می‌شود گرفته شده است. در حال حاضر ضد آفتاب‌های شیمیایی نیز وجود دارند که اغلب شفاف هستند هر چند چرب‌تر می‌باشند.
در اغلب آن ضد آفتاب‌ها از مواد شیمیایی از جمله اکسی بنزون و آووبنزون استفاده شده است. فرمول‌های مدرن معمولا در برابر دو نوع اشعه ماوراء بنفش از فرد محافظت می‌کنند. شدیدترین اشعه‌ها که با نام UV-B شناخته می‌شوند باعث آفتاب سوختگی و تاول می‌شوند و در دما‌های بالاتر سرطان‌زا هستند. این اشعه‌ها هستند که رتبه‌بندی SPF به آن اشاره دارد.
بیش‌تر فرمول‌ها در برابر اشعه UV-A نیز محافظت می‌کنند. این طول موج‌های کوتاه‌تر می‌توانند از پنجره‌ها و پوشش ابر عبور کرده و عمیق‌تر به پوست نفوذ کنند و رادیکال‌های آزاد را آزاد کنند مولکول‌های نامتعادلی که به روش‌های غیرقابل پیش بینی واکنش نشان می‌دهند و به DNA سلول آسیب می‌رسانند (و باعث ایجاد چین و چروک می‌شوند) و ممکن است در ایجاد سرطان نیز نقش داشته باشند اگرچه علم هنوز پاسخی قطعی برای آن نیافته است.
کودکان، افراد با پوست روشن‌تر و افراد دارای کک و مک بر روی پوست بیش‌تر از سایرین در برابر اشعه ماوراء بنفش آسیب‌پذیر هستند. کک و مک اغلب نشانه‌ای از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید است: کمک و مک‌ها به دلیل تجمع ملانین در پوست ایجاد می‌شوند، زیرا بدن سعی می‌کند از خود محافظت کند.
رنگدانه‌های پوست محافظت بیشتری در برابر آفتاب سوختگی ایجاد می‌کنند: در سال ۲۰۱۸ میلادی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا یک آژانس دولتی که در زمینه مراقبت‌های بهداشتی مشاوره ارائه می‌دهد دریافت که افراد سفید پوست ۲۵ برابر بیش‌تر از سیاه پوستان در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست قرار دارند (اگرچه این خطرات برای هر دو گروه قابل توجه بود).
اگر کرم ضد آفتاب به میزان خیلی استفاده شود برای همه بی‌فایده است. پزشکان استفاده از این محصول را به اندازه دو انگشت روی صورت و گردن و یک قاشق چای‌خوری برای هر اندام توصیه می‌کنند. در طول روز، چربی طبیعی پوست و عرق سد فیلم ضد آفتاب را می‌شکنند که کاربرد و احیای مجدد آن را ضروری می‌سازد.
علیرغم نوآوری و ابتکار عمل‌های موجود در دنیای گرم، کرم ضد آفتاب به تنهایی محافظت کافی را ارائه نمی‌کند. شهروندان کشور‌های خنک‌تر ممکن است نیاز داشته باشند با اجتناب از در معرض گرمای ظهر قرار گرفتن از رویه حاکم بر گرم‌ترین کشور‌های جهان پیروی کنند
