فدریکو_گارسیا_لورکا ، شاعر، کارگردان و نمایشنامه نویس اسپانیایی نیاز چندانی به معرفی ندارد. به گفته ی منتقدین، تاتر لورکا- در کنار تاتر بایه اینکلان- مهم‌ترین اثر ادبی نوشته شده به زبان اسپانیایی در قرن بیستم است.
در ایران ترجمه های متعددی از اشعار و نمایشنامه های او را خوانده ایم. معروفترین نمایشنامه هایش عموما سه گانه‌ی عروسی خون، خانه ی برناردا آلبا و یرما هستند.
لورکا نویسنده ایست که سبک ها، قالب ها و انواع مختلف ادبی را همواره در آثارش می‌شود دید، به عنوان شاعر، دیر زمانی به جنبش ادبی نسل ٢٧ تعلق داشته، او سال‌ها به جمع آوری و بازگویی قصه ها و بازسرایی ترانه های فولکلور مشغول می شود، سپس به سمبولیسم و بعد به سورئالیسم رو می آورد که اوج شکوفاییش را در دفتر شعر شاعر در نیویارک می‌توان دید.
در آثار نمایشی او هم همین تنوع سبک و نوع وجود دارد. در نمایشنامه های او از سبک عامه پسند و سنتی گرفته تا مدرنیست، سمبلیک و شاعرانه (به سبک کلاسیک) دیده می‌شود.
لورکا غیر از تراژدی های معروفش، درام، خیمه شب بازی، نمایش عروسکی، کمدی و فارس هم نوشته است. « همسر بی نظیر کفاش » اولین فارس لورکاست که تا کنون به زبان فارسی برگردانده شده.
برگردان: مونا_مویدی
