حملەی مرگبار دیشب به میدان گازی کورمور ولایت سلیمانیه، دارای یک پیام سیاسی مهم است:
عراق دوم/عراق حشد با توافق نامه های امضا شده میان سودانی – نخست وزیر عراق اول – و اردوغان موافق نیست.
کابل ۲۴: عراق دوم مخالف توسعەی فعالیت های شرکت اماراتی دانا گاز به منظور افزایش تولید گاز اقلیم کردستان و بی نیازی از گاز وارداتی ایران است.
این تهدید، توافق نامەهای سفر اخیر سودانی به واشنگتن را هم در بر می گیرد.
همانطور که اقلیم کردستان عملا به دو دولت تبدیل شده، عراق هم دستکم دارای دو دولت و دو قدرت تنفیذی است.
عراق اول/عرب شامل نخست وزیری، پارلمان و دادگاه عالی و عراق دوم/عجم نیز شبه نظامیان حشد و گروه های سیاسی و نظامی متحد ایران است.
عراق به شمول اقلیم کردستان پس از سقوط صدام در سال 2003 نه تنها دارای سیادت سرزمینی نیست، بلکه روز به روز بیشتر به مدل دولت ضعیف و شکست خورده نزدیک می شود.
کشورهای منطقه برای تعقیب منافع خود در عراق آزادی تام دارند و بخشی از نیروهای سیاسی و نظامی، رسما و عملا عوامل نیابتی آنها محسوب می شوند.
ایران، ترکیه و آمریکا به عنوان سه کشور دارای بیشترین نفوذ در عراق، دارای سه نوع سیاست هم هستند: سیاست های اعلامی، اعمالی و پهپادی!
دو مورد اخیر مهم تر از اولی بوده که بیشتر به کار تزئین ویترین و حفظ ظواهر دیپلماتیک می آید،
در واقع وجه اصلی خط مشی این کشورها در عراق، سیاست اعمالی است که لزوما با آنچه در کلام گفته می شود، یکسان نیست.
در این میان پهپادهای جنگی هم نقشی مهم در “سیاست عراقی” این سه کشور پیدا کرده است.
پهپاد یک ابزار موازنه ساز و هشدار دهنده به اضلاع دیگر این مثلث است:
پایت را از گلیمت بیشتر دراز کردەای!
داری پایت را توی کفش من می کنی!
لطفا کمی به عقب تر برگردد!
موارد بالا پیام احتمالی حملات گاه و بیگاه پهپادها در آسمان بی صاحب عراق است!
صلاح الدین خدیو
