در حاشیه اجلاس بینالمللی «صلح و اعتماد» که به مناسبت سیامین سالگرد بیطرفی دائمی ترکمنستان برگزار شد، یک رویداد دیپلماتیک غیرمنتظره توجه رسانهها را به خود جلب کرد.
کابل ۲۴: شهباز شریف، نخستوزیر پاکستان، که برای دیدار دوجانبه با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، برنامهریزی کرده بود، بیش از ۴۰ دقیقه در اتاق مجاور منتظر ماند.
ویدئوهایی که ابتدا توسط حساب RT India در شبکه اجتماعی X منتشر شد، نشان میدهد شریف همراه با اسحاق دار، وزیر خارجه پاکستان، در حالی که چوکی کنارشان با پرچم روسیه خالی بود، با ظاهری بیقرار منتظر بودند.
پس از این تأخیر طولانی، شریف و هیئت همراهش وارد اتاقی شدند که پوتین در حال برگزاری دیدار خصوصی با رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، بود.
بر اساس گزارشها، شریف حدود ۱۰ دقیقه در این جلسه ماند و سپس اتاق را ترک کرد. این ورود ناگهانی، که برخی رسانهها آن را «ورود غیررسمی» یا حتی «تحقیر دیپلماتیک» توصیف کردند، به سرعت در شبکههای اجتماعی viral شد و موجی از واکنشها و ممها را به دنبال داشت.
حساب RT India ابتدا این ویدئوها را با توضیحی منتشر کرد که شریف «خسته از انتظار» وارد جلسه شد، اما ساعاتی بعد پستها را حذف و اعلام کرد: «این پست ممکن است تحریف رویدادها بوده باشد.»
منابع روسی رسمی مانند کرملین، این حادثه را به عنوان یک «خودداری عمدی» تأیید نکردند و بیشتر بر دیدارهای موفق پوتین با اردوغان و دیگر رهبران تمرکز داشتند.
از سوی دیگر، رسانههای پاکستانی گزارش دادند که شریف در این تعامل کوتاه با پوتین و اردوغان، مسائل دوجانبه و منطقهای را بحث کردهاست. سفارت روسیه در اسلامآباد نیز ویدئویی کوتاه از دست دادن پوتین و شریف منتشر کرد.
این رویداد در حالی رخ داد که پاکستان تلاش میکند روابط خود با روسیه را تقویت کند، به ویژه در زمینه انرژی و تجارت. با این حال، نزدیکی فزاینده مسکو به هند – که اخیراً با سفر پرزرق و برق پوتین به دهلینو همراه بود – گمانهزنیهایی در مورد اولویتهای دیپلماتیک روسیه ایجاد کردهاست.
تحلیلگران معتقدند تأخیر احتمالاً ناشی از طولانی شدن دیدار پوتین-اردوغان بوده و نه لزوماً یک اقدام عمدی علیه پاکستان. با این وجود، این حادثه بار دیگر حساسیتهای دیپلماتیک در منطقه جنوب آسیا را برجسته کرد و بحثهایی در مورد جایگاه پاکستان در معادلات جهانی به راه انداخت.
اجلاس عشقآباد با حضور رهبرانی از ایران، روسیه، ترکیه، پاکستان و دیگران، بر تقویت اعتماد و صلح منطقهای تمرکز داشت، اما این حاشیه کوچک نشان داد که حتی در چنین نشستهایی، پروتکلهای دیپلماتیک میتوانند به سرعت به موضوع بحث تبدیل شوند.
