گروهی از اخترشناسان اخیراً موفق به شناسایی دو کهکشان جدید با فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری شدند که ادعا می‌شود مربوط به دوران اولیه تاریخ کیهان هستند.
گروهی از اخترشناسان اخیراً موفق به شناسایی دو کهکشان جدید با نام‌های REBELS-12-2 و REBELS-29-2 شده اند که بیش از ۱۳ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارند و مربوط به دوران اولیه تاریخ کیهان هستند.
این یافته جدید نشان می‌دهد که کهکشان‌ها در جهان اولیه بسیار بیشتر از آنچه قبلا تصور می‌شد وجود داشته اند.
اسرار به دام افتاده در گوشه و کنار جهان بسیار هیجان انگیزتر از آن چیزی است که هر کسی تصورش را بکند. هر روز و هر ماه که می‌گذرد، ستاره شناسان معما‌های جدیدی پیدا می‌کنند و آن‌ها را به همان اندازه که گیج کننده و لذت بخش است، حل می‌کنند. گاهی اخترشناسان چیز‌هایی را در جایی می‌یابند که اصلا انتظارش را ندارند و این دقیقاً همان چیزی است که گروهی از ستاره شناسان اخیراً با آن مواجه شده اند.
گروهی از ستاره شناسان حرفه‌ای اخیراً با استفاده از امواج رادیویی، دو کهکشان “نامرئی” را کشف کردند که در پشت پرده‌ای از غبار در نزدیکی سپیده دم کیهان پنهان شده بودند. این پرده غبار تاکنون کهکشان‌ها را از دید آن‌ها پنهان می‌کرد. این کهکشان‌ها REBELS-12-2 و REBELS-29-2 نامگذاری شده اند و از دورترین کهکشان‌های شناخته شده تاکنون محسوب می‌شوند.
اگرچه نور این دو کهکشان ۱۳ میلیارد سال سفر کرده است تا به زمین برسد، اما این دو در واقع بسیار دورتر از آنچه اکنون هستند، یعنی ۲۹ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند. این تفاوت به این دلیل است که جهان به طور مداوم منبسط می‌شود. جزئیات این کشف که در مقاله‌ای در نشریه معتبر Nature منتشر شده نشان می‌دهد که کهکشان‌ها در جهان اولیه بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد وجود داشته اند و سؤالات جدیدی در مورد درک ما از جهان ایجاد می‌کند. بر همین اساس، اخترشناسان محاسبه کرده‌اند که ۱۰ تا ۲۰ درصد کهکشان‌های کیهان اولیه ممکن است در پشت ابر‌های غبار پنهان شده باشند.
ستاره شناسان معمولا از تلسکوپ فضایی هابل برای مطالعه اسرار کیهانی استفاده می‌کنند. اگرچه هابل بدون مانع‌ترین منظره جهان را دارد، اما هابل نمی‌تواند همه چیز را ببیند، زیرا آسمان را عمدتاً در طول موج‌های فرابنفش و مرئی نور رصد می‌کند؛ بنابراین این گروه از ستاره شناسان از تلسکوپ ALMA استفاده کردند که در طول موج‌های ۰.۳۲ میلی متر تا ۳.۶ میلی متر کار می‌کند. پاسکال اوش، نویسنده این مطالعه می‌گوید که آن‌ها با تلسکوپ ALMA به گروهی از کهکشان‌های بسیار دور نگاه می‌کردند و سپس متوجه دو کهکشان همسایه شدند که انتظار نمی‌رفت «اصلاً آنجا باشند». هر دو کهکشان همسایه با گرد و غبار احاطه شده بودند که برخی از نور آن‌ها را مسدود می‌کرد و هابل نمی‌توانست آن‌ها را ببیند.
پاسکال اوش در گفتگو با وبسایت New Atlas افزود: «ما در تلاش هستیم تا معما‌های بزرگ درباره شکل‌گیری جهان را کنار هم بگذاریم و به اساسی‌ترین سؤال پاسخ دهیم که «این همه از کجا آمده است؟» اخترشناسان اکنون منتظر هستند ابزار‌های رصد قدرتمندتری در فضا قرار گیرند تا کارشان به جلو برود. یکی از این ابزار‌های قدرتمند، تلسکوپ فضایی جیمز وب است که در تصویربرداری مادون قرمز از کیهان تخصص دارد. این تلسکوپ قرار است تا پایان سال جاری، احتمالاً در ۲۲ دسامبر، راه اندازی شود
