معصوم استانکزی؛ رئیس هیات مذاکره‌کننده صلح دولت پیشین افغانستان می‌گوید «نیروهای امنیتی و خانواده‌های‌شان با مشکلات زیادی مواجه‌اند.»
به گزارش کابل۲۴؛ معصوم استانکزی افزود که فراموش کردن این «سرمایه ملی» گناه نابخشودنی است.
حکومت سابق افغانستان نهم حوت را برای حمایت و پشتیبانی از نیروهای امنیتی کشور، «روز سرباز» نام‌گذاری کرده بود.
رئیس هیأت مذاکرکننده صلح دولت پیشین به مناسبت فرا رسیدن این روز در توییتی نوشت که در طول تاریخ «سربازان و مجاهدین» برای کشور قربانی داده‌اند و اوامر رهبران سیاسی خود را عملی کرده‌اند. به گفته او در نتیجه اشتباهات و اختلافات رهبران سیاسی همه دست‌آوردهای نیروهای امنیتی به هدر رفته است.
معصوم استانکزی گفته است: «ما به نهادهای ملی امنیتی برای ثبات و دفاع از حریم هوایی و زمینی کشور نیاز داریم. این سرمایه را نباید فدای انتقام‌جویی و افکار سیاسی کنیم.»
در همین حال، صدیق صدیقی، معین پالیسی و استراتیژی وزارت داخله حکومت پیشین نیز در توییتی با انتشار ویدیویی از نیروهای امنیتی سابق افغانستان، پیامی برای گرامی‌داشت از روز سرباز منتشر کرده است.
با فرار اشرف غنی از کابل و سقوط حکومت افغانستان به دست طالبان، نیروهای ارتش، وزارت داخله و ریاست امنیت ملی افغانستان در میدان رها شدند.
این نیروها، در یک‌ونیم سال گذشته، با تهدیدات امنیتی در داخل، فرار از کشور و فقر دست‌وپنجه نرم کرده‌اند.
ادعای سیگار
در همین بازرس امریکا در امور افغانستان در گزارش تازه اش اشرف غنی رئیس جمهوری فراری را مقصر فروپاشی قوای امنیتی افغانستان دانسته‌است.
سربازرس امریکا برای بازسازی افغانستان دوشنبه گزارش تازه‌ای در مورد فروپاشی ارتش سابق افغانستان نشر کرده که در آن گفته شده تصانیم اشرف غنی در شکست ارتش کمک کرده‌است.
سیگار در تحلیل دلایل سقوط ارتش نوشت که در کنار فساد اداری و وابستگی به ارتش امریکا، «تعیینات قومی» و «تغییرات مداوم در ارتش» توسط غنی، از روحیه و توان نیروهای امنیتی کم کرد.
ارتش افغانستان به رغم سال‌ها آموزش و تجهیز توسط امریکا توانایی مقاومت در برابر جنگجویان طالب را از دست داد و با قطعی شدن خروج تمام نیروهای امریکایی فروپاشید.
در گزارش سیگار از حکومت اشرف غنی انتقاد شده که از وابستگی ارتش افغانستان به نیروهای امریکایی کم نکرد و برای دوران پس از نیروهای خارجی «استراتژی امنیت ملی» نداشت.
سیگار نوشت: «اشرف غنی، رئیس‌جمهور پیشین، اغلب فرماندهان اردوی ملی را تغییر داده و افراد وفادار به خودش را بر اساس قومیت منصوب کرد که باعث سیاسی شدن ارتش شد.»
