ابرقدرت های اینترنت

آژانس تازه باید دانشکده هایی ایجاد کند که افراد را برای اعتماد به یکدیگر، مسیریابی دقیق و قضاوت صحیح آماده می کند.

نویسنده: استیو جانسون

کابل۲۴: آژانس باید با صنعت همکاری کند تا کاربران را به حواس قابل اعتماد (مانند شناسایی، احراز هویت ویدئویی، برچسب گذاری برنامه) مجهز کند و قوانین طبیعی حیاتی (مانند پایداری، قابلیت تأیید) را به محیط سایبری بازگرداند تا به کاربران اجازه دهد با اطمینان در محدوده قوانین نهادینه، خودگردانی داشته باشند.

شناسایی دیجیتال جهانی را به اجرا درآورید. یک شناسه دیجیتال استاندارد صنعتی و ضد دستکاری را در دسترس همگان قرار دهید تا اطمینان حاصل شود که هر موجودیت تعاملی می‌تواند هویت مشخصی داشته باشد.

برچسب‌گذاری/رده‌بندی منابع حیاتی، مانند وب‌سایت‌ها، برنامه‌های کاربردی و ناشران را اجرایی کنید، درست همانطور که سازمان غذا و دارو برچسب‌گذاری تغذیه‌ای مواد غذایی فرآوری شده را الزامی می‌کند.

کاربران را به ابزارهایی برای شناسایی استفاده های مشکوک مجهز کنید که می توانند منشاء را تحلیل، معنا را دسته بندی کنند و انگیزه های سازنده را با علم حفاظت از مصرف کننده دریابند.

سامانه هایی که در امنیت شهرت دارند (a la Yelp, eBay, or Airbnb) و سامانه های طبقه بندی شده را تشویق کنید تا به مردم کمک کنند با اطمینان انتخاب کنند.

از پایگاه های اصلی اعتماد مانند دانشگاه، روزنامه و آموزش عمومی برای تاکید بر انتخاب و شفافیت حمایت کنید. آژانس می تواند به دنبال حمایت از مدل های تجاری برای مطبوعات دیجیتال یا منابع اطلاعات عمومی با کمک های عمومی و یارانه ها باشد.

مانند دنیای واقعی، اینترنت هم به چارچوب شناختی برای کاربرانش و هم به مجموعه ای از محافظت ها در برابر تهاجماتی که به دنبال مختل کردن یا دستکاری خودگردانی هستند، نیاز دارد.

ناپدید شوندگی با احراز هویت جهانی کاهش می یابد. مانع شوندگی نیز با با اجباری کردن استفاده از شناسه دیجیتال توسط همه خریداران داده کاهش می‌یابد. اشراف اطلاعاتی را می‌توان با کنترل‌های حریم خصوصی و لایه‌های اشتراک‌گذاری با تقلید از دستورالعمل‌های HIPAA و تعیین سلسله‌مراتب مجوز داده‌ که کاربران می‌توانند به راحتی درک و کنترل کنند و خریداران داده‌ می‌توانند به طور شفاف از آن استفاده کنند، مدیریت کرد.

مالکیت داده ها را شفاف کنید و یک پروتکل مجوز استاندارد را نهادینه کنید که به کاربران اجازه می دهد برای هر ارائه دهنده یک مجوز تنظیم کنند. آژانس تازه می تواند داشبوردی در این زمینه برای کاربران طراحی کند.

پیامدهای مطلوب عمومی همواره از از افراد آگاه و با اخلاق به دست نمی آید. آژانس باید در برابر مواردی از جمله دستکاری انبوه اطلاعات مربوط به انتخابات، از جمله تبلیغات سیاسی، اطلاعات نادرست برای سلامت عمومی و گفتار غیرقانونی مقاومت کند.

باید فرض شود که بدون تلاش های بازدارنده مستمر، هر سامانه ای در شبکه در نهایت هک می شود. آژانس باید با شعبه امنیت سایبری همکاری نزدیکی داشته باشد تا محافظت های گسترده ای از شبکه در برابر نفوذ، سرقت و خرابکاری اعمال کند.

آژانس مسئول انجام و انتشار تحقیقات پیرامون موضوعاتی از این قبیل است که شیوه کار اینترنت و هوش مصنوعی، چرایی و چگونگی داده و اطلاعات، مسائل مربوط به خطرات اخلاقی، دستور العمل های بهترین شیوه ها و همچنین پیش بینی پیشرفت ها و تاثیرها، چگونه خواهد بود.

درک فناوری پیرامون ما باید به وظیفه مدنی همه شهروندان تبدیل شود. پلتفرم‌ها و کاربران باید لغتنامه ای را به اشتراک بگذارند که وقتی به کاربران کنترل داده می‌شود، بدانند چه کار کنند و چه چیزی بخواهند.

مناطقی را شناسایی کنید که درج اجباری (ناشناس) داده ها ممکن است مزایای اجتماعی داشته باشد (بهداشت، پزشکی، DNA، ردیابی تماس).

تنظیم گرها باید ارائه دهندگان فناوری را به پذیرش مسئولیت تشویق کنند. چه بسا شرکت های فناورانه به امانتداران اطلاعاتی تبدیل شوند که از نظر قانونی مسئول حفاظت از ایمنی و حریم خصوصی کاربران خود باشند.

از آنجایی که اینترنت یک منبع جهانی مشترک بدون مرزهای مدیریت آسان است، آژانس ایالات متحده باید این اصول را منتشر کند و به عنوان الگویی در اختیار سایر آژانس های مشابه در سراسر جهان بگذارد.

منبع: مرکز بِلفر