رسول موسوی، مدیرکل پیشین امور آسیای جنوبی وزارت خارجه ایران، در اظهاراتی که به نظر میرسد تلاشی برای تبرئه سیاستهای متناقض جمهوری اسلامی باشد، مدعی شده است که مهاجران افغان در ایران «با جاسوسان دشمن همراه نیستند.»
کابل ۲۴: این ادعا در حالی مطرح میشود که جمهوری اسلامی در جریان جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، شماری از مهاجران افغان را به اتهام همکاری با اسرائیل بازداشت کرد. این تناقض آشکار بین گفتههای موسوی و اقدامات نظام، بار دیگر سایهای از ابهام و بیاعتمادی را بر مدیریت مسائل مهاجران در ایران گستراندهاست.
موسوی در اظهارات خود خواستار رویکردی «صبورانه، دقیق و مبتنی بر کرامت انسانی» در قبال مهاجران شده است. اما این سخنان در مقابل عملکرد جمهوری اسلامی رنگ میبازد.
در جریان جنگ اخیر، رسانههای وابسته به نظام ویدیوهایی از «اعتراف» دو شهروند افغان به همکاری با اسرائیل منتشر کردند، بدون اینکه مشخص شود این اعترافات تحت چه شرایطی – و احتمالاً با چه فشارهایی – اخذ شدهاند. این اقدام نهتنها کرامت انسانی مهاجران را زیر سوال برد، بلکه بهانهای برای تشدید فشار بر جامعه مهاجر افغان فراهم کرد.
همزمان با توافق آتشبس با اسرائیل، جمهوری اسلامی روند اخراج مهاجران افغان را به شکلی بیسابقه تسریع کرده است. این سیاست اخراج گسترده، که ظاهراً با هدف نمایش اقتدار انجام میشود، بیش از پیش وضعیت مهاجران را در ایران شکننده کرده است. موسوی در حالی از «بغض و کینه» مهاجران افغان علیه «جاسوسان اسرائیلی و دشمنان ایران» سخن میگوید که به نظر میرسد این اظهارات تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر سیاستهای تبعیضآمیز و برخوردهای خشن با مهاجران است.
او از مسئولان خواسته که مسائل مربوط به «جاسوسان» را از موضوع مهاجران غیرمجاز جدا کنند، اما این درخواست در عمل نادیده گرفته شده است. بازداشتهای خودسرانه و اخراجهای گسترده نشاندهنده فقدان تمایز بین مهاجران عادی و اتهامات امنیتی است. این رویکرد نهتنها به بیاعتمادی میان مهاجران و جامعه میزبان دامن زده، بلکه چهرهای غیرانسانی از سیاستهای مهاجرتی ایران به نمایش گذاشته است. در نهایت، سخنان موسوی بیش از آنکه راهحلی ارائه دهد، به نظر میرسد تلاشی برای توجیه سیاستهایی باشد که کرامت انسانی مهاجران را نادیده میگیرد.
