اوباما‌ها تنها کسانی هستند که می‌توانند به دموکرات‌ها آن چه را که نمی‌خواهند، بشنوند را بگویند.
مزیت اصلی خانواده اوباما توانایی شان برای صحبت کردن از موضع قدرت است. این موضوع آنان را قادر می سازد تا از بیان چیزهایی که اکثر سخنرانان می ترسند بیان کنند مبادا که جمعیت هواداران شان را دست بدهند ابایی نداشته باشند.
آنان در سخنرانی های پیشین شان از جمله در پیام ویدئویی خود برای کنوانسیون حزب دموکرات در سال 2020 میلادی از ترامپ انتقاد کرده بودند اما در روز سه شنبه به طور کامل از باور سنتی خود مبنی بر آن که روسای جمهور اسلاف خود را مسخره نمی کنند دور شدند. خانواده اوباما روز سه شنبه نسبت به ترامپ رفتاری بیرحمانه را در پیش گرفتند.
هر چهار سال یک بار دموکرات‌ها برای برگزاری یک کنوانسیون ملی گردهم می‌آیند و دوباره می‌فهمند که باراک و میشل اوباما دو نفر از بهترین افرادی هستند که می‌توانند با آنان ارتباط برقرار کنند. این درس سه شنبه شب در کنوانسیون ۲۰۲۴ دموکرات‌ها زمانی که آن دو نفر از اعضای خانواده اوباما پشت سرهم سخنرانی کردند تکرار شد.
راز خانواده اوباما در برقراری ارتباط فراتر از استعداد طبیعی ارتباطی چیست؟ قطعا آنان بهترین تیم سخنرانی نویس را در اختیار دارند که برای شان کار می‌کند.
به گزارش کابل ۲۴ به نقل از اسلیت؛ خانواده اوباما اگرچه در سیاست غائب نیستند، اما زندگی نسبتا خصوصی‌ای را در مجتمع‌های هاوایی و تاکستان مارتا دارند. سیاست سخت اغلب در دستور کار آنان قرار ندارد. بسیاری از بینندگان سه شنبه شب به همان اندازه از دیدن مو‌های به رنگ خاکستری باراک اوباما هیجان زده شدند که می‌گفتند میشل اوباما از آخرین باری که او را دیدند اصلا پیر نشده است.
با این وجود، مزیت اصلی خانواده اوباما توانایی شان برای صحبت کردن از موضع قدرت است. این موضوع آنان را قادر می‌سازد تا از بیان چیزهایی که اکثر سخنرانان می‌ترسند بیان کنند مبادا که جمعیت هواداران شان را از دست بدهند ابایی نداشته باشند. باراک اوباما اولین رئیس جمهور سابق سیاه پوست و میشل اوباما اولین بانوی اول سابق سیاه پوست امریکا هستند.
فارغ از فاجعه‌ای که در سال ۲۰۰ میلادی در جریان کارزار انتخاباتی کنگره رخ داد اعضای خانواده اوباما سابقه‌ای عالی در عرصه سیاست دارند سابقه‌ای که میشل می‌توانست آن را تمدید کند و نامزد انتخابات شود، اما خودش نخواست. آنان درباره تجربه‌ای اثبات شده صحبت می‌کنند و به ندرت نیز این کار را انجام می‌دهند.
همه سخنرانان حاضر در کنوانسیون دموکرات‌ها ترامپ را مسخر می‌کنند. با این وجود، برای خانواده اوباما این کار در چنین صحنه بزرگی اقدامی تازه بود. آنان در سخنرانی‌های پیشین شان از جمله در پیام ویدئویی خود برای کنوانسیون حزب دموکرات در سال ۲۰۲۰ میلادی از ترامپ انتقاد کرده بودند، اما در روز سه شنبه به طور کامل از باور سنتی خود مبنی بر آن که روسای جمهور اسلاف خود را مسخره نمی‌کنند دور شدند سنتی که از دوره پس از جورج دابلیو بوش به بارک اوباما انتقال یافت و برایش اهمیت زیادی داشت. خانواده اوباما روز سه شنبه نسبت به ترامپ رفتاری بیرحمانه را در پیش گرفتند.
یکی از موضوعات مهم در سخنرانی میشل اوباما آن بود که روایت جمهوری خواهان مبنی بر این که کامالا هریس صرفا به دلیل “رنگین پوست” بودن اش به عنوان نامزد حزب دموکرات انتخاب شد را رد کرد.
میشل اوباما صرفا نگفت که هریس به اندازه کافی شایستگی حضور در مقام نامزدی حزب را دارد بلکه گفت “او یکی از واجد شرایط‌ترین افرادی است که تاکنون درصدد کسب کرسی ریاست جمهوری بوده است”.
میشل اوباما در سخنرانی خود اظهار داشت که هریس می‌داند “شانس دوم، سوم یا چهارمی” وجود نخواهد داشت و او نمی‌خواهد “اکثر امریکایی‌ها در کسب و کارشان ورشکسته شده یا در یک بحران ملی خفه شوند”. میشل اوباما در سخنرانی خود گفت: “اگر کوهی در مقابل خود ببینیم انتظار نداریم پله برقی منتظرمان باشد تا ما را به قله برساند”.
باراک اوباما نیز اشاره کرد که ترامپ “میلیاردی ۷۸ ساله” است که از زمانی که نه سال پیش از پله برقی طلایی خود پایین آمد از “نق زدن درباره مشکلات اش دست برنداشته است”. او اشاره کرد که خروجی ترامپ ” جریان ثابتی از گلایه‌ها و نارضایتی‌ها بوده که اکنون که می‌ترسد در مقابل کامالا ببازد بدتر شده است”.
مهم‌تر از همه آن که اوباما که سال‌ها از انتقاد جدی از اسلاف اش خودداری کرده بود با ترامپ شوخی کرد. او به وسواس عجیب ترامپ در مورد “اندازه جمعیت” اشاره کرد و آگاهانه با دست هایش چند سانتی متر فاصله را نشان داد. این موارد مطمئنا مهم ترین عناصری بودند که در سخنرانی‌های آنان به اشتراک گذاشته شدند.
با این وجود، مهم‌ترین نکته توانایی میشل و باراک اوباما در این بود که به دموکرات‌ها بگویند کم‌تر حرف بزنند و بیش‌تر بشنوند. بخش عمده سخنرانی میشل اوباما درباره مدیریت انتظارات در این باره بود که چگونه حتی اگر دمکرات‌ها اکنون احساس سرخوشی می‌کنند چند ماه آینده برای شان به مثابه پیک نیک نخواهد بود و بالعکس هریس یا دچار لغزش شده و یا مجور به اتخاذ تصمیمات دشواری خواهد شد که وحدت ائتلاف دموکرات‌ها را محک خواهد زد. میشل اوباما به دموکرات‌ها توصیه کرد که “بدترین دشمنان خود نباشند”.
او در ادامه افزود: “ما نمی‌توانیم نگرانی‌های خود را در مورد این که آیا این کشور فردی مانند کامالا را انتخاب می‌کند یا نه به جای این که هر کاری که می‌توانیم انجام دهیم تا فردی مانند کامالا انتخاب شود کم کنیم”. بنابراین، خواست میشل اوباما از دموکرات‌ها این بود که کاری انجام دهند. باراک اوباما نیز با اشاره ضمنی به نکته بدی که در فرهنگ دموکرات‌ها وجود دارد گفت: “برای پیشرفت در چیزهایی که به آن اهمیت می‌دهیم چیزهایی که واقعا زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهند باید به یاد داشته باشیم که همه ما نقاط کور، تضاد‌ها و تعصبات خود را داریم. اگر می‌خواهیم افرادی که با ما نیستند را به سوی خود جلب کنیم باید به نگرانی‌ها و دغدغه‌های آنان گوش دهیم و شاید در این روند چیزی یاد بگیریم. به هر حال، اگر پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ گهگاه چیزی بگویند که ما را عصبانی کند به طور خودکار آنان را افراد بدی فرض نمی‌کنیم. ما می‌دانیم که جهان به سرعت در حال حرکت است و آنان به زمان و شاید قدری تشویق نیاز دارند تا به مسیر برسند”.
شاید نکته حرف او این بود که “چگونه می‌توانیم یک اکثریت دموکرات واقعی بسازیم”. اوباما اعتراف کرد که این ایده‌ها در حال حاضر می‌توانند “بسیار ساده لوحانه” به نظر برسند، اما حضور او به عنوان کسی که به راحتی دو بار بر اساس این ایده‌ها به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد به او این اختیار را داد که قدری سخنرانی کند. هم او و هم میشل اوباما بهترین سخنرانان دموکرات هستند، زیرا آنان حق دارند صریح‌ترین صحبت را با حزب خود داشته باشند و مسلما لطمه‌ای به انان وارد نشد که ابتدا نظر جمعیت را به سوی خود با مقداری سوزاندن ترامپ جلب کردند.
