لبنان و کابوس همیشگی

سال هاست که برق لبنان دیگر قادر نیست بیش از چند ساعت در روز را تضمین کند و همه به ژنراتورهای بخش خصوصی تکیه کرده اند. یک گروه فشار واقعی که تا حدودی مسئول نبود سرمایه گذاری در این بخش هستند. در واقع سیاست که به روابط مشتری به هر شکل وابسته است از زمان بعد از جنگ در هیچ یک از بخش های دولتی سرمایه گذاری نکرد. راه آهن وجود ندارد و شبکۀ ملی جز چند ساعت قادر به تأمین برق نیست. به همین علت سیاستمداران به مشتریان خود اجازه دادند به شکلی کاملاً پرهزینه و زیانبار خلاء ناشی از نبود دولت را پر کنند.

کابل۲۴: از زمانی که لبنان ورشکست شد و پول های بانک ها مسدود شدند، این کشور با کمبود دلار مواجه است و بدون آن خرید بسیاری از کالاهای مهم دشوار شده است. واحد پول لبنان به قدری دچار تورم شده است که تقریباً از سوی هیچ یک از شرکت های چند ملیتی که اقدام به وارد کردن کالاها مانند دارو یا بنزین به کشور می کنند، پذیرفته نیست و همین کمبود بنزین خسارات جانبی عظیمی به بار آورده است. در واقع فقط بخش حمل و نقل نیست که به سبب نبود سوخت دچار رکود شده است. نتیجه آشکارتر همانا نبود برق به مدت چندین ساعت در روز است.

سال هاست که برق لبنان دیگر قادر نیست بیش از چند ساعت در روز را تضمین کند و همه به ژنراتورهای بخش خصوصی تکیه کرده اند. یک گروه فشار واقعی که تا حدودی مسئول نبود سرمایه گذاری در این بخش هستند. در واقع سیاست که به روابط مشتری به هر شکل وابسته است از زمان بعد از جنگ در هیچ یک از بخش های دولتی سرمایه گذاری نکرد. راه آهن وجود ندارد و شبکۀ ملی جز چند ساعت قادر به تأمین برق نیست. به همین علت سیاستمداران به مشتریان خود اجازه دادند به شکلی کاملاً پرهزینه و زیانبار خلاء ناشی از نبود دولت را پر کنند.

زمانی که حزب الله و حسن دیاب، نخست وزیر سنی مذهب اولین دولت غیر وحدت ملی لبنان را تشکیل دادند که دیگر احزاب طرفدار سعودی ها و غربی ها را در آن دخالت نمی داد، جامعۀ بین الملل دست از اعطای کمک به اقتصاد لبنان برداشت. زمانی که اوضاع دگرگون شد و نفع به طور قطع کمک مالی به دولتی که عمدتاً تحت کنترل حزب الله نباشد نبود، اقتصاد لبنان سقوط کرد.

در این مرحله مردم شاهد مسدود شدن پولهایشان شدند با یخچال های خاموش و بدون بنزین. این خشم باعث راه افتادن تظاهرات گروهی در سال های اخیر شد. بعد از این که تظاهرات پایان یافت دولت حسن دیاب از انفجار اسف انگیز نیترات آمونیومی که در بندر بیروت انبار شده بود، جان سالم به در نبرد.

بسیاری از افراد مرفه لبنان در حالی که منتظر مشاهدۀ آنند که چه اتفاقی در حال وقوع است، دلارهای خود را برای نصب پنل های خورشیدی سرمایه گذاری می کنند. هزینه متوسط آن حول و حوش 5000 دالر است. رقمی بسیار بالا برای اکثریت مردم لیکن مانع افزایش چشمگیر این پنل ها نشد. شاید به واسطه پول هایی که از جامعه لبنانی های ساکن خارج از این کشور دریافت می شود کمی از سنگینی هزینه های سربار کاسته شود. در واقع انرژی خورشیدی راه حل بسیاری از مشکلات است زیرا به چیزی جز خورشید وابسته نیست.

ژئوپلیتیک نیز وارد میدان شد و در کوتاه مدت ممکن است اندکی اوضاع را آرام کند. حزب الله با آنکه دولت خود را از دست داده و ناگزیر شد وارد یک دولت وحدت ملی شود، دستور ورود کشتی های حامل بنزین در بندرهای سوریه داد و تحریم های بین المللی علیه ایران و سوریه را به چالش کشید. از آنجا نیز بنزین را به لبنان انتقال داد.

دولت امریکا نیز شاید به منظور خراب نکردن گفت وگوی آینده با دولت ایران در خصوص پرونده هسته ای این کشتی ها را متوقف نکرد لیکن در عین حال یک طرح جایگزین را مطرح کرد که در هر صورت سوریه را درگیر می‌کند. یعنی وارد کردن گاز از مصر و برق از اردن از طریق شبکه ای که از اردن و سوریه عبور می کند. اینجاست که سوریه که تحت تحریم تمریکاست بار دیگر نقش محوری حتی برای خودِ امریکایی ها پیدا می کند.

منبع: ایل جورناله (ایتالیا