پس از پیجرها، امروز بی‌سیم‌ها هم منفجر شدند و ظاهرا هر وسیلەی الکترونیک و باطری دار در لبنان به سلاحی انفجاری تبدیل شده‌است.
کابل ۲۴: 75سال قبل محمد حسنین هیکل روزنامەنگار نام‌آور عرب برای پوشش رویدادهای سیاسی ایران در بحبوحەی نهضت ملی مصدق به ایران رفت.
ماحصل گزارشات و مشاهدات او در سال 1330 در کتابی بنام ایران بر روی آتشفشان منتشر شد.
عنوانی که امروز کاملا زیبندەی لبنان است!
یک فناوری پیشرفتەی نفوذ و خرابکاری که منحصرا در اختیار چند کشور محدود است، از عروس سابق خاورمیانه کوهی آتشفشانی ساخته که گدازەهای آن هر دم به جایی سرازیر می‌شود!
آیا این مقدمەی جنگ گستردەی حزب الله و اسرائیل است؟
آیا اسرائیل با هدف قرار دادن شبکەی ارتباطات حزب الله از راه‌های نامتعارف و فن آوری‌های نوین، حملەی پیش دستانەای را آغاز کرده‌است؟
اگر این فرضیه بی‌راه نباشد، به معنای تغییر کلی قواعد جنگ در هر دو سطح تاکتیک و استراتژی از جانب تل آویو است.
در تاریخ منازعەی 75 سالەی اعراب و اسرائیل، حزب الله تنها گروهی است که به مدد ارتقای توانایی‌های نرم افزاری و سخت افزاری و بهره‌گیری از تاکتیک جنگ نامتقارن، قسمی توازن ناقص با اسرائیل برقرار کرده‌است.
با اتفاقات اخیر اما ورق در حال برگشتن است و هر چیزی که مربوط به فناوری دیجیتال و ابزارهای ارتباطی مدرن است، ظاهرا دارد به پاشنه آشیل حزب الله تبدیل می‌شود.
فراموش نکنیم که برخلاف تصور عمومی که جنگ آزادی کویت در سال 1991 را لحظەی تاریخی آغاز انقلاب دیجیتال در عرصەی فناوری نظامی می‌داند، این تحول اساسا از لبنان آغاز شد.
مقصود جنگ جولای 1982 است که اسرائیل از رهگذر کاربرد فناوری ای پیشرفتەی دیجیتال که کشورهای بلوک شوروی تا آن زمان از آن بی‌بهره بودند، توانست شکستی خرد کننده به سوریه و ساف تحمیل کند.
در حالی که نه سال قبل از آن در جریان جنگ اکتبر 1973 دهها فروند جنگندەی اسرائیلی قربانی آتش موشک‌های سام 6 ساخت شوروی شدند، اسرائیل در جنگ 82 حتی یک هواپیما هم از دست نداد!
از طریق ابزارهای جنگ الکترونیک، سیستم دفاع هوایی سوریه در درەی بقاع خنثی شد و دهها هواپیمای سوری هم در جریان جنگ های هوایی از بین رفتند.
می‌توان گفت عقب ماندگی شوروی از انقلاب دیجیتال به علت رکود اقتصادی و ماهیت ارتباط محور این تکنولوژی‌ها که با انسداد و استبداد سیاسی متناقض بود، از عوامل اصلی فروپاشی آن به شمار می‌رود.
امری که باعث افزایش شکاف عظیم نظامی و اقتصادی کشورهای عرب با اسرائیل شد و آنها را به سمت سازش و به رسمیت ساختن آن سوق داد.
اگر از این منظر شباهتی میان لبنان 2024 و 1982 وجود داشته باشد، باید منتظر زوال توازن قدیمی میان حزب الله و اسرائیل ماند.
صد البته این به معنای پیروزی نهایی اسرائیل و رهایی آن از چالش مقاومت نیست.
تجربه نشان داده برتری‌هایی که با زور اسلحه و از رهگذر ارعاب بدست می‌آید، ماهیتا ناپایدار و زوال پذیرند.
هویت‌هایی سیاسی که به صورت طبیعی در قبال آن شکل می‌گیرد، مقاومت بیش‌تر و سرسختانه‌تری از خود به نمایش می‌گذارند.
نابودی و تبعید ساف در سال 1982 به پیدایش حزب الله انجامید که به مراتب از آن خطرناک‌تر بود.
همچنان که اخراج‌های مکرر سازمان‌های مقاومت فلسطین از اردن و لبنان و تبعید آنها به شاخ آفریقا، مبارزه را به درون سرزمین‌های فلسطینی کشاند.
امری که هویت ملی فلسطین را احیا و پرچم مقاومت را در اختیار جناح‌های رادیکال و سازش ناپذیرتر مانند حماس گذاشت.
پیروزی تکنولوژیک اسرائیل بر حزب الله هر قدر قاطع و تحقیر کننده باشد، خارج از قاعدەی کلی بالا نیست.
صلاح الدین
