“راجیش گواسوامی” شاعر هندی در سال ۱۹۳۳ میلادی در “جیپور” زاده شد.
گواهی‌نامه‌ی فوق لیسانس خود را از دانشگاه دولتی دهلی گرفت و نخستین مجموعه‌ی شعرش را در سالِ ۱۹۶۱ میلادی منتشر کرد.
جاوید فرهاد
کابل۲۴: پس از آن، گزینه‌ای از شعرهایش را در سال ۱۹۶۵ چاپ کرد و سپس به نوشتن داستان‌های تخیلی-فلسفی رو آورد؛ امّا در این زمینه به موفقیتِ چندانی دست نیافت و دیگر در زمینه‌ی ادبیّات چیزی ننوشت .
“گواسوامی” پس از گذشت چند سال، در سالِ ۱۹۶۹ میلادی در یک حادثه‌ی رانندگی در “مومبیئی” درگذشت و پس از مرگش، منتقدان زیادی در مورد ویژه‌گی‌های شعرش مقالاتی نوشتند.
گفته‌اند وی، یک هفته پیش از حادثه‌ی در گذشتش، باری اقدام به خود کشی کرد ؛ولی به کمک هم‌سرش نجات یافت؛ از این‌رو بسیاری از دوست‌دارانِ شعرش ، حادثه‌ی مرگِ ناشی از تصادفش را در هنگام راننده‌گی، به گونه‌ای خودکشی می‌پندارند.
در این‌جا، برگردانِ پارسی یکی از سروده‌هایش را از زبان اردو پیش‌کش می‌کنم.
{پرسش}
جولی باز ببین!
عکسِ دل‌تنگیِ تو
رویِ دیوارِ دلم قاب شده.
گوش کن،
تپشِ قلبِ مرا می‌شنوَی؟
جولی آه بگو!
چه کسی سگرتِ خاموشیِ رؤیای مرا
بین چشمان خودت روشن کرد؟
چه کسی سیگاری بود؟
چه کسی جولی؟
چه کسی …؟
_______
از مجله‌ی “گونگهت”
برگردان به پارسی: جاویدفرهاد
