ویلیام استایرن در کتاب «ظلمت آشکار، خاطرات افسردگی»، بازگشت به مکانی را که در گذشته تجربه شده است، نوعی احساس تالم‌برانگیز می‌داند، زیرا این احساس را القاء می‌کند که بعد از کلی تقلا به جای نخست، برگشته‌ای. کابل ۲۴: من اما هر وقت به ده آباواجدادم می‌آیم، در آرامش محض‌ام..