نامِ اصلی‌اش را نمی‌دانستم؛ ولی در محله‌ی ما، مشهور به “بابی (بابه‌ی) سگ‌ها” بود. کابل۲۴: هنگامی که از رَسته‌ی “درختِ شینگ” تا کوچه‌های “شور بازار” و “خرابات” و به‌همین‌سان تا “سنگ‌تراشی” می‌گذشت، رمه‌ای از سگ‌های ول‌گرد که احتمالن شمار شان به پانزده تا بیست تا می‌رسید، از پشتش به آرامی.