در این خوانش، مارکس به این اصل کانتی نزدیک می‌شود که انسان باید همواره خود هدف باشد و نه وسیله‌ای برای رسیدن به هدف دیگر. ولی او از این هم پیش تر می‌رود و می‌گوید گوهر مردمی انسان، هیچ گاه نباید وسیله‌ای برای زندگانی فردی او باشد. کابل۲۴: ( ناسازگاری.
مارکس مقدمتاً برای تساوی درآمدها پیکار نمی‌کرد، بلکه می‌خواست انسان از نوعی کار که فردیت او را از بین می‌برد، رهایی یابد. رهایی وی از این کاری که او را به یک “چیز “تبدیل می‌کند، و وی را برده اشیا می‌سازد ،خواستار بود. کابل۲۴: درست همانند مسیر کلی فلسفه، او.
از انسان فعال و بارآور یعنی کسی که با نیروهایش به جهان عینی دست یافته آن را در بر می‌گیرد، نمی‌توان برداشت درستی داشت مگر آنکه نفی بارآوری و کنشگری یعنی”بیگانگی” شناخته شود. به گزارش کابل۲۴؛ گوته می گوید: “الهام الهی در آنچه زنده است جلوه می‌کند نه در آنچه.
وقتی انسان به کمک نیروهایش خود را با جهان عینی مربوط می‌سازد جهان بیرون از او، برایش واقعیت پیدا می‌کند و به واقع از رهگذر عشق است که انسان به راستی به واقعیت جهان عینی بیرون از خویش ره می‌برد. کابل۲۴: ذهن و عین از هم جدایی ناپذیرند. مارکس در.
اگر بخواهیم از تعابیری که مارکس بکار برده استفاده کنیم، دو نوع انگیزه وخواهش انسانی را می‌توانیم ،تشخیص دهیم: کابل۲۴: نوع پایدار یا ثابت مانند گرسنگی و میل جنسی که جزء لازم طبیعت اند و فقط به شکل وجهتی که در فرهنگ‌های مختلف می‌گیرند می‌توانند تغییر کرد و خواهش های.
چهاردهم مارچ صدوسی‌ونهمین سالروز درگذشت «کارل مارکس» فیلسوف، اقتصاددان، تاریخ‌نگار، جامعه‌شناس، نظریه‌پرداز سیاسی و سوسیالیست انقلابی در سکوت گذشت. در سال ۱۸۲۲میلادی یعنی دوصد سال پیش کسی مارکس را نمی‌شناخت زیرا وی در آن سال کودکی چهارساله در شهر «تری‌یر» آلمان، بود. وی حتی در چهاردهم مارچ ۱۸۸۳ که در.
از میان نویسندگان بزرگ قرن نوزده تنها دو نفر از عصر خود پیشی گرفتند: بالزاک و استاندال. بالزاک به عنوان نویسنده بورژوازی از «فرد» آغاز می‌کند، اما به تدریج درمی‌یابد که «فرد» هرچند قدرتمند از چنان قدرتی برخوردار نیست که آزاد باشد بنابراین از جهانی می‌گوید که گرچه از فرد.
