برای آن‌همه کابوس و خاطرات عزیز! برای «افغانستان» و گریه‌ی یکریز برای حمله‌ی طوفان، به استقامت گل برای مدرسه‌ی دخترانه‌ی «کابل» برای آن تن تبدار در دو دست کثیف و اشک «مولوی» از «بلخ»، از «مزارشریف» برای بوسه‌ی ما در «هراتِ» طوفانی برای اسم تو با گویش خراسانی برای خنده‌ی.