چهره‌ی کبابی که پی‌هم صدا می‌زد:”پیسه داره کباب، بی‌پیسه ره دود کباب”، لای دود گُم‌ شده بود و پس از چند بار پکه‌ زدن با کف‌گیر آهنی چرب، روی کوره گَرس گَرس می‌زد و با این کار، به‌ پیش‌خدمتِ کافی می‌فهماند که کباب پخته و آماده شده‌است. جاوید فرهاد کابل۲۴:.