ترکیبی از فرهنگ سنتی چین، زیبایی‌شناسی مدرن و تأثیرات جهانی نوید ایجاد یک هویت منحصر به فرد زنانه در چین را می‌دهد.
در طول قرن گذشته ایده‌آل‌های زیبایی غربی لاغری، پوست روشن، چشم‌های بزرگ، بینی کوچک و گونه‌های بلند در کشور‌ها و فرهنگ‌های سراسر جهان نفوذ کرده اند. با این وجود، شکاف‌هایی در این استندارد‌های زیبایی هژمونیک شروع به ظهور کرده اند. تغییرات قابل توجهی در استاندارد‌های زیبایی در رسانه‌های اجتماعی ایجاد شده که با توجه قابل مشاهده هستند.
به گزارش کابل۲۴ به نقل از آسیا تایمز، موفقیت اقتصادی چین باعث شده تا آن کشور به عنوان یک بازیگر اصلی در بازار جهانی زیبایی ظاهر شود و صنعت زیبایی این کشور شروع به تعریف مجدد مفهوم زیبایی زنانه کرده است.
از زنان آهنین تا ایده آلیزاسیون غربی
در سرتاسر جهان همان طور که “میتا جها” محقق حقوق زنان می‌نویسد صنعت زیبایی از دیرباز محل “مبارزه‌های مداوم برای توسعه اقتصادی و تحرک، مدرنیته، اعتبار اجتماعی و قدرت” بوده است.
در اوایل دهه ۱۹۲۰ میلادی نمایش زنان غربی به عنوان نماد‌های “مدرنیته شانگهای” در پوستر‌های تقویم چینی آغاز شد. با این وجود، پس از به قدرت رسیدن حزب کمونیست چین در سال ۱۹۴۹ میلادی “مائوتسه دونگ” آرمان‌های زیبایی غربی را به‌عنوان “غرور بورژوایی” رد کرد.
هدف رژیم او حذف تفاوت‌های جنسیتی با ترویج تصویری مردانه‌تر از زنان بود مانند “زنان آهنین” که تراکتور می‌رانند و با دستگاه‌های جوشکاری کار می‌کردند. با این وجود، در دهه ۱۹۸۰ میلادی پس از اجرایی شدن سیاست در‌های باز چین، تغییر آغاز شد.
در این دوره، اقتصاد زیبایی چینی ظهور کرد. با واژگونی ایدئولوژی زیبایی کمونیستی قبلی؛ مصرف گرایی در عرصه زیبایی از طریق شرکت‌های سرمایه داری با مشروعیت همراه شد.
این تغییر منجر به وسواس در تقلید از ویژگی‌های غربی شد مانند پوست سفیدتر و ایجاد تغییرات در بینی و هم چنین پلک‌ها که به آن “بلفاروپلاستی آسیایی” نیز می‌گویند یک روش جراحی که شکل چشم‌های بزرگ‌تر و متقارن تری ایجاد می‌شود.
با این وجود، در سالیان اخیر فرهنگ زیبایی منحصر به فردی در رسانه‌های اجتماعی چین پدیدار شده که نمادی از تنش‌ها و تضاد‌های فرهنگی مختلف است.
یکی از چهره‌هایی که بسیار محبوب شده و می‌توان آن را “شکاف زنانه” نامید، نگاهی بین پیش فعالی جنسی و کودک انگاری در نوسان است. در زنانگی مانند خلوص و معصومیت با تصویر‌های شهوانی و خشن همزیستی دارند.
حتی یک اصطلاح چینی برای این تضاد ظاهری وجود دارد: “چون یو” به معنای “پاکی و میل”. به اصطلاح دیگر، “که تیان که یان” به شکلی استعاری، زیبایی را به مزه‌هایی مانند شیرینی و شوری پیوند می‌دهد.
این اصطلاحات حاکی از یک زنانگی انعطاف پذیر است که می‌تواند بین غالب و مطیع بودن و شهوانی و شیرین بودن جابجا شود. “شکاف زنانه” اغلب برای موقعیت‌های خاص مانند قرار ملاقات سفارشی می‌شود.
یکی دیگر از سبک‌های آرایش محبوب زیر چتر “شکاف زنانه” “xian nv luo lei” نام دارد که “پری گریه کرد و مرد زانو زد” ترجمه می‌شود. این نگاه خاص به دنبال جذب و تجلیل از آسیب پذیری زنانه است.
بسیاری از مروجین آن می‌گویند این بهترین ظاهر برای زنانی است که با مردان بحث می‌کنند. در اصل، “زنانگی شکافته” شکلی از زنانگی را در هم می‌آمیزد که ارزش‌های سنتی مردسالارانه چین را با کالایی‌سازی زنانه خوشبو می‌سازد.
زنانگی جهانی شده
یکی دیگر از گرایش‌های زیبایی “زنانگی جهانی شده” بر مضامین زیبایی فراملی و بین فرهنگی متمرکز است. اینفلوئنسر‌های زیبایی چینی از ظاهر افراد مشهور بین المللی، دوره‌های تاریخی و پوشش رسانه‌ای به خلق زنانگی‌ای می‌پردازند که مرز‌های فرهنگی را در بر می‌گیرد.
برای مثال، هنجار‌های زیبایی تایلندی اغلب ابرو‌های پررنگ و رنگ پوست گرم را به نمایش می‌گذارند در حالی که ایده آل‌های زیبایی غربی به طور کلی بر ظاهر تحریک آمیز با خطوط دراماتیک صورت تاکید می‌کنند.
وبلاگ نویسان زیبایی چینی این تاثیرات مختلف را برای ایجاد مدل‌های جدید زنانگی ترکیب می‌کنند.
هم چنین، فرهنگ کره‌ای اغلب بر بسیاری از روند‌های زیبایی که در حال حاضر مرسوم هستند تاثیر گذاشته به طوری که ستارگان زن موسیقی کی پاپ الهام بخش هستند.
“جنی کیم” یکی از اعضای گروه کی پاپ “بلک پینک” به خاطر لباس‌های خیابانی همراه با ظاهری نرم و زنانه شناخته شده است. سبک منحصر به فرد او الهام بخش ظهور ظاهر “کودک خشمگین” است.
ظهور “زنانگی جهانی شده” ممکن است نشان دهنده دور شدن از آرمان‌های زیبایی غربی باشد. با این وجود، مهم است که بدانیم بسیاری از این منابع از قبل غربی شده اند یا محصول جذب زیبایی غربی هستند.
در چین، روند زنانگی جهانی شده را می‌توان به سادگی استندارد‌های زیبایی تثبیت شده غربی که با بافت چینی تطبیق داده شده، مشاهده کرد.
زنانگی ناسیونالیستی (ملی گرایانه)
زنانگی ناسیونالیستی که به آن “زیبایی چین” می‌گویند در رسانه‌های اجتماعی چین نیز محبوب شده است. این شکل از زنانگی با ادغام زیبایی شناسی و مدرنیته چینی با الهام از فرهنگ سنتی چینی، تمثال و تصاویر غرور ملی را به خود جلب می‌کند.
اسطوره‌های کلاسیک چینی مانند “صد پرنده در حال ادای دین به ققنوس” و ادبیات چینی مانند رمان “سیر باختر” (سفر به غرب) منسوب به “وو چنگین” نویسنده سده ۱۶ میلادی الهام بخش نگاه‌های عجیب و غریب آغشته به نمادگرایی هستند.
یکی از نمونه‌های ادغام روش‌های زیبایی سنتی و مدرن اتخاذ تکنیک‌های آرایش اپرای پکن است که با پوست سفید سرامیکی، لب‌های سرخ و ابرو‌های ریز کمانی مشخص می‌شود.
تِرِند‌های زیبایی ملی برای برند‌های داخلی چین به منظور گسترش سهم بازار به کار می‌رود. برخلاف سرمایه داری و مصرف گرایی غربی که مدت زمانی طولانی صنعت زیبایی جهانی را هدایت می‌کند تکامل فرهنگ زیبایی چینی صرفا یک تاریخ جذب یا سرکوب نیست.
فرآیند پیچیده‌ای است که شامل سازش، ادغام و مقاومت در برابر سلطه آرمان‌های زیبایی غربی می‌باشد. ظهور زنانگی ناسیونالیستی، محبوبیت زنانگی دوپاره و روند زنانگی جهانی شده همگی جلوه‌هایی از این ماهیت هستند.
فرهنگ زیبایی معاصر چینی ترکیبی از فرهنگ سنتی چینی، زیبایی شناسی مدرن و تاثیرات جهانی را در بر می‌گیرد و خبر ایجاد هویت منحصر به فردی را می‌دهد که به طور متمایز چینی است.
