یک زندانی سابق گوانتانامو در شهر کراچی پاکستان نمایشگاهی از نقاشیهای خود که طی ۲۰ سال حضورش در گوانتانامو خلق کرده برپا کرده است.
به گزارش کابل۲۴، احمد ربانی، زندانی سابق گوانتانامو که اخیراً پس از گذراندن بیش از ۲۰ سال در زندان آزاد شد، با نمایش در یکی از گالریهای شهر کراچی توانست رنج خود را با نقاشیهایی که تعدادی از بازدیدکنندگان را به خود جلب کرد، مجسم کند.
ربانی تأیید کرد که در گوانتانامو با زردچوبه یا قهوه نقاشی میکشید و حتی زمانی که اداره زندان وسایل نقاشی را که معمولاً استفاده میکرد مصادره میکرد، به ادویهها متوسل میشد.
زندانی سابق گوانتانامو گفت: از طریق نقاشی، خودم را خارج از گوانتانامو احساس کردم. آنجا، داخل دیوارهای زندان… نقاشی برای من همه چیز بود.
نقاشیهای احمد ربانی بیان روشنی از آرزوی آزادی از طریق طبیعت، پرندگان و اقیانوسهای بیپایان است.
در پانل دیگری، بازدیدکننده میتواند ماهی نارنجی روشن را ببیند که نشان دهنده رنگ لباس و شلوار زندانیان گوانتانامو است.
احمد ربانی متولد مکه در عربستان سعودی، جایی که پدر و مادرش در آنجا کار میکردند، در نوجوانی به کراچی بازگشت و به عنوان راننده تکسی مشغول به کار بود که دستگیر شد.
او به زبان عربی مسلط است و در راهنمایی گردشگران و بازدیدکنندگان از خاورمیانه تخصص دارد.
وی در سپتامبر ۲۰۰۲ توسط مقامات پاکستانی دستگیر و برای دریافت جایزه ۵۰۰۰ دالری به سیا تحویل داده شد.
ربانی معتقد است که به این دلیل که او یک مبارز بدنام معروف به حسن گل است، “فروخته” شده است، اما ربانی همیشه اصرار داشت که این موضوع اشتباه هویت است و همچنین متهم به استخدام برادر بزرگترش محمد در گروه افراطی شدهاست.
زمانی که ربانی در زندان گوانتانامو بود، طراحی به یک وسواس برای ربانی تبدیل شد، اگرچه سالها اعتصاب غذا باعث میشد که او اغلب آنقدر ضعیف بود که حتی نمیتوانست یک قلم مو در دست بگیرد.
وی که با تمام شدن لوازم نقاشی به استفاده از مواد غیرقابل تصور متوسل شده است میگوید: لباسی که استفاده نشده یا پاره شده را به بوم تبدیل و گاهی قهوه یا زردچوبه را به عنوان رنگ استفاده میکردم.
نمایشگاهی از حدود ۲۰ اثر ربانی ۵۳ ساله در زندان در کراچی به نمایش گذاشته است. سرپرست نمایشگاه، گفت: او کسی است که بسیاری از زندگی خود را از دست داده است، بنابراین معجزه است که تصاویری با این کیفیت تولید کنیم… شگفت انگیز است.
ربانی قصد دارد پس از اینکه در دوران بازداشت به یک آشپز حرفهای شده، یک کتاب آشپزی منتشر کند و این کتاب شامل دفتر خاطرات او در گوانتانامو میشود.
او همچنین میخواهد بر اساس دستور العملهایی که در زندان آموخته است، رستورانی باز کند، بنابراین امیدوار است نقاشی هایش را بفروشد تا پول کافی برای تحقق رویای خود جمع کند