پی بردن به اینکه آیا ممکن است حیات در مریخ وجود داشته باشد مأموریت اصلی مریخ نورد «استقامت» است؛ پروژهای که توسعه آن دهها سال به طول انجامید و میلیاردها دالر هزینه در بر داشته است.
تصاویر مریخ نشان میدهد که چگونه آب، میلیاردها سال پیش به طرز چشم گیری به شکل گیری سیاره سرخ کمک کرده است. این امر چگونه میتواند سرنخهایی را برای جستجوی شواهدی از زندگی باستان در مریخ به ما ارائه دهد؟
به گزارش کابل۲۴، به نقل از ScienceAlert، در ماه فبروری، مریخ نورد پرسویرنس ناسا در دهانه جزرو فرود آمد، جایی که دانشمندان مشکوک بودند رودخانهای که مدتها پیش از بین رفته بود و دریاچه را تغذیه میکرد، چگونه رسوبات را در دلتایی پروانهای شکل که از فضا قابل مشاهده است، جمع کرده است.
دانشمندان با استفاده از تصاویر با وضوح بالایی که توسط مریخ نورد پرسویرنس از صخرههایی به ساحل این دلتا گرفته بود، به تجزیه و تحلیل پرداختند. لایههای داخل صخرهها نحوه شکل گیری آن را آشکار میکند.
ستاره شناسان شباهتهایی بین ویژگیهای صخرههای دیده شده از کف دهانه و الگوهای دلتای رودخانههای زمین پیدا کردند.
تصاویر مربوط به سه لایه پایینی در اوایل حضور و جریان مداوم آب در سطح مریخ نشان دهنده آن بود که این سیاره حدود ۳.۷ میلیارد سال پیش به اندازه کافی گرم و مرطوب بود که بتواند از چرخه هیدرولوژیکی (چرخههای آبی) پشتیبانی کند.
بالاترین و جدیدترین لایهها دارای تخته سنگهایی با قطر بیش از یک متر هستند که احتمالاً توسط سیل شدید به آنجا منتقل شده اند. اما این رسوبِ دانه ریز، لایه پایهای است که احتمالاً هدف نمونه برداری برای کشف علائم حیات منقرض شدهی احتمالی در مریخ خواهد بود.
این یافتهها به محققان کمک میکند تا دریابند که کجا باید مریخ نورد را برای خاک و صخرههایی که ممکن است حاوی «نشانههای زیستی» گرانبهای اشکال حیات مریخی باشند، ارسال کنند.
پی بردن به اینکه آیا ممکن است حیات در مریخ وجود داشته باشد مأموریت اصلی مریخ نورد «استقامت» است؛ پروژهای که توسعه آن دهها سال به طول انجامید و میلیاردها دلار هزینه در بر داشته است.
ماموریتِ ژرف
فهم اینکه مریخ ممکن است زمانی حیات داشته باشد یکی از «عمیق ترین» کشفیات بشریت است. طی چندین سال، مریخ نورد چند کاره ۳۰ نمونه سنگ و خاک را در لولههای مهر و موم شده جمع آوری میکند تا سرانجام در دهه ۲۰۳۰ برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی به زمین ارسال کند.
ماه گذشته، دانشمندان اعلام کردند که Perseverance دو نمونه سنگ در دهانه جزرو جمع آوری کرده است که نشان میدهد آنها در تماس طولانی مدت با آبهای زیرزمینیِ مربخ بوده اند.
امید آنها این است که نمونهها ممکن است در یک نقطه میزبان زندگی میکروبی باستانی بوده باشند؛ شواهدی از آن میتواند توسط مواد معدنی نمک به دام افتاده باشد.
مریخ نورد «استقامت» در ۱۸ فبروری به بر روی سطح مریخ نشست و در طی این مطالعه به بررسی تصاویر از راه دور در سه ماه اول خود در مریخ پرداخته شد.
«استقامت» تقریباً به اندازه یک موتر شاسی بلند، مجهز به ۱۹ دوربین، بازوی رباتیک دو متری (هفت فوت)، دو میکروفون و مجموعهای از ابزارهای پیشرفته است. یکی از این ابزارها SuperCam نام دارد که با لیزر از فاصله دور صخرهها را برای بررسی میکند، به این شکل که بخار آنها با دستگاهی که ترکیب شیمیایی آنها را آشکار میکند مورد مطالعه قرار میدهد.
هفت ماه طول کشید تا مریخ نورد «پرسویرنس» از زمین به مریخ همراه با خواهر خود یعنی Ingenuity سفر کند؛ یک هلیکوپتر کوچکی که روتورهای آن باید پنج برابر سریعتر از نسخههای زمین بچرخند تا بتواند در جو بسیار متراکم مریخ بلند شوند.
برنامه این است که این مریخ نورد از دلتا موجود در دهانهی جزرو و سپس ساحل دریاچه باستانی عبور کرده و در نهایت لبههای این دهانه را مورد اکتشاف و بررسی قرار دهد.