آب شدن یخچالهای طبیعی در پاکستان باعث وقوع سیلهای ناگهانی ویرانگری میشود که میتواند جان هزاران نفر را در این کشور آسیایی به خطر اندازد.
به گزارش کابل۲۴ به نقل از یورونیوز، شونتر در کشمیر پاکستان که از آن به عنوان «بهشت روی زمین» نام برده میشود، به دلیل یخچالهای طبیعی، کوههای باشکوه، آبشارها و دریاچهها معروف است.
اما اینک اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی به طور فزایندهای در این مناظر شگفتانگیز مشهود است.
محمد لقمان، یک داوطلب محلی که به شدت نگران آینده این مناطق است، با اشاره به سرعت ذوب شدن یخچالهای طبیعی میگوید:
«میترسم اگر این یخچالهای طبیعی مانند سال گذشته در گیلگیت-بالتستان آب شوند و سیل در پاکستان جاری شود، ۱۵ هزار نفر از ساکنان این منطقه جان خود را از دست بدهند.»
سیلهای ناگهانی در سال ۲۰۱۰ در پاکستان باعث فرسایش خاک و وارد آمدن خسارات زیاد به محصولات کشاورزی و منازل مسکونی در این کشور شد.
چند یخچال طبیعی در پاکستان وجود دارند؟
پاکستان دارای بیش از ۷ هزار یخچال طبیعی است که یکی از بالاترین شمار یخچالهای طبیعی برای یک کشور در روی زمین را به خود اختصاص داده است.
بر اساس گزارش برنامه پیشرفت و توسعه ملل متحد (UNDP)، تا سال ۲۰۱۸ در پاکستان بیش از ۳ هزار دریاچه در پی ذوب شدن یخچالهای طبیعی در مناطق گلگیت-بالتستان و خیبر پختونخوا ایجاد شدهاند.
بنا به این گزارش، ۳۳ دریاچه از این دریاچههای ایجاد شده با خطر وقوع سیل مواجه هستند که میتواند برای بیش از ۷ میلیون نفر از ساکنان مناطق پایین دست خطرات جدی ایجاد کند.
در سال گذشته، بارش بارانهای موسمی غیرمنتظره و سیل بیسابقه در پاکستان منجر به کشته شدن هزار و ۷۰۰ نفر شد. در زمان اوج شدت سیل در پاکستان، حدود یک سوم از مساحت این کشور به زیر آب رفته بود.
مقامهای پاکستان پیشبینی میکنند که وقوع سیل بیش از ۳۳ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار دهد که عمدتاً در استانهای سند و بلوچستان ساکن هستند.
احتمال وقوع سیل در حال افزایش است
نتایج یک تحقیق علمی که به تازگی منتشر شده، نشان میدهد که اگر انتشار گازهای گلخانهای جهانی به سرعت کاهش نیابد، یخچالهای طبیعی در سراسر رشتهکوههای هیمالیا هندوکش میتوانند تا ۸۰ درصد از حجم خود را در این قرن از دست بدهند.
مرکز بینالمللی توسعه یکپارچه کوهستانی مستقر در کاتماندو هشدار داده است که احتمال وقوع سیل در سالهای آینده بیشتر خواهد شد.
این وضعیت همچنین میتواند دسترسی به آب شیرین را برای نزدیک به ۲ میلیارد نفر از ساکنان پایین دست ۱۲ رودخانهای که از کوهها سرچشمه میگیرند، محدود کند.
یخ و برف در رشتهکوه هیمالیا هندوکش منبع مهم آب هستند. این رودخانهها که از ۱۶ کشور آسیایی میگذرند، آب شیرین مورد نیاز ۲۴۰ میلیون نفر از ساکنان کوهستانها و ۱.۶۵ میلیارد نفر از ساکنان مناطق پایین دست را تامین میکنند.