دکتر الودی فریمن، پژوهشگر ارشد در دانشگاه آکسفورد، گفته است: «ما نمی‌توانستیم همه گیاهان این جنگل‌ها را نظر خواص دارویی آزمایش کنیم، پس تصمیم گرفتیم به آزمایش گیاهانی بپردازیم که شامپانزه‌ها آن‌ها را جستجو می‌کردند.»
به گفته پژوهشگران، شامپانزه‌های وحشی به منظور درمان خود گیاهان خاصی را می‌خورند که خواص ضد درد و ضد باکتریایی دارند.
به گزارش کابل۲۴ به نقل از بی بی سی، این گروه از پژوهشگران مشاهدات خود در جنگل‌های اوگاندا را «عملیات کارآگاهی» ذکر کرده و گفته‌اند حیواناتی را زیر نظر گرفتند که زخمی یا بیمار به نظر می‌رسیدند تا دریابند که آیا آن‌ها برای درمان خود از گیاهان خاصی استفاده می‌کنند یا نه.
وقتی یکی از این حیوانات آسیب‌دیده مشاهده می‌شد که به دنبال گیاه خاصی برای خوردن بود، پژوهشگران نمونه‌های این گیاه را جمع‌آوری می‌کردند و مورد آزمایش قرار دادند. نتیجه این بود که اکثر این گیاهان دارای خواص ضد باکتریایی بودند.
این پژوهشگران که یافته‌های خود را در نشریه علمی پلوس وان (PLOS One) منتشر کرده‌اند، بر این باورند که شامپانزه‌ها حتی می‌توانند به انسان در یافتن دارو‌های جدید کمک کنند.
دکتر الودی فریمن، پژوهشگر ارشد در دانشگاه آکسفورد، گفته است: «ما نمی‌توانستیم همه گیاهان این جنگل‌ها را نظر خواص دارویی آزمایش کنیم، پس تصمیم گرفتیم به آزمایش گیاهانی بپردازیم که شامپانزه‌ها آن‌ها را جستجو می‌کردند.»
در طول چهار سال، دکتر فریمن ماه‌ها را صرف تعقیب و مشاهده دقیق دو گروه از شامپانزه‌های وحشی در منطقه حفاظت‌شده جنگل مرکزی بودونگو کرده است.
او و همکارانش شامپانزه‌ها را از لحاظ نشانه‌های درد – مثل لنگیدن حیوان یا نگه داشتن بدنش به روشی غیرعادی – زیر نظر گرفتند و به برداشتن نمونه‌هایی از مدفوع و ادرار آن‌ها برای بررسی احتمال ابتلای به بیماری و عفونت مبادرت کردند.
وقتی که یک شامپانزه زخمی یا بیمار دنبال گیاهی می‌گشت که چیزی نبود که معمولا از آن‌ها تغذیه می‌کند – مانند پوست درخت یا پوست میوه – گروه پژوهشگر به آن توجه ویژه می‌کردند.
دکتر فریمن در توضیح گفته است: «ما به دنبال سرنخ‌های رفتاری بودیم که ممکن بود گیاهان دارویی را مشخص کند.»
او به عنوان مثال یک شامپانزه نر خاص را توصیف می‌کند که دستش به شدت زخمی شده بود.
او به یاد می‌آورد: «او هنگام راه رفتن دست خود را زمین نمی‌گذاشت و می‌لنگید و در حالیکه بقیه گروه دور هم نشسته و مشغول غذا خوردن بودند، شامپانزه زخمی لنگان به دنبال سرخس رفت. او تنها شامپانزه‌ای بود که این سرخس‌ها را جست و جو کرد و آن‌ها را خورد.»
پژوهشگران این گیاه سرخس به نام علمی Christella parasitica را جمع‌آوری و آزمایش کردند. نتیجه آزمایش مشخص کرد که این گیاه دارای خواص ضد التهاب قوی است.
در مجموع، این گروه از پژوهشگران ۱۷ نمونه از ۱۳ گونه گیاهی مختلف را جمع‌آوری کردند و برای آزمایش برای دکتر فابین شولتز در دانشگاه علوم کاربردی نوبراندنبورگ در آلمان فرستادند.
آزمایش انجام شده نشان داد که عصاره تقریبا ۹۰ درصد از آن‌ها رشد باکتری‌ها را مهار می‌کنند و یک سوم آن‌ها دارای خواص ضدالتهابی طبیعی هستند، به این معنی که می‌توانند درد را کاهش دهند و بهبودی را سرعت بخشند.
دکتر فریمن با خوشحالی می‌گوید که همه شامپانزه‌های زخمی و بیمار گزارش شده در این مطالعه به طور کامل بهبود یافته‌اند. او در توضیح می‌افزاید: «شامپانزه‌ای که سرخس خورد، ظرف چند روز دوباره توانست از دستش برای راه رفتن استفاده کند.»
او گفت: «البته، ما نمی‌توانیم ۱۰۰ درصد ثابت کنیم که تمام موارد بهبودی نتیجه مستقیم خوردن این گیاهان بوده است، اما این پژوهش نشان داده است که می‌توان از مشاهده سایر موجودات در طبیعت و نحوه استفاده آن‌ها از این داروخانه‌های جنگلی برای افزایش دانش دارویی خود در نسل‌های آینده استفاده کرد.»
