این دفعه مست و مخفی و جادوگر آمده است شیطان شده بداخل جانم در آمده است این دفعه من گریخته ام در‌بدر ولی او هر کجا منم ز من اول تر آمده است در قهوه خانه مشتری ماه می‌شوم پیش از من او به صورت خدمتگر آمده است در مدرسه.

برای آن‌همه کابوس و خاطرات عزیز! برای «افغانستان» و گریه‌ی یکریز برای حمله‌ی طوفان، به استقامت گل برای مدرسه‌ی دخترانه‌ی «کابل» برای آن تن تبدار در دو دست کثیف و اشک «مولوی» از «بلخ»، از «مزارشریف» برای بوسه‌ی ما در «هراتِ» طوفانی برای اسم تو با گویش خراسانی برای خنده‌ی.

تو مثل سگ هستی چشم‌هایت از برف است تنیده‌های سپیدِ صدایت از برف است کدام مردم را کشته‌ای که در هر جا پس از گذشتنِ تو رد پایت از برف است دلت که خواسته بر من ترحم از باد است تنت که ساخته از من جدایت از برف است لب.

سر ریخت شعله، عشق و حذر غیر ممکن است باور کن از درِ تو سفر، غیر ممکن است من، با تو زاده گشته‌ام و رُشد کرده‌ام دل بستنم به جای دگر، غیر ممکن است امروز وارث پرِ طاووس، پلک ماست ا‌مروز که قضا و قدر، غیر ممکن است آواز صبح.