شعر شناسه شاخص و هویت ذاتی زبان فارسی است. تصور نمیشود که در هیچ زبانی به اندازه فارسی، شعر مبنا و محور باشد. همین پیوند پایدار است که به شعر با وجود اینکه همچون موسیقی، زبان مشترک جامعه انسانی، زبان عشق که ویژگی مشترک انسان در همهجا و در تمام.
وقتی لهیب یک معنی و بارقه یک درد بشری آنچنان درون آدم را مشتعل کند که نشود سکوت کرد، نطق انسانی باز میشود و انسان، مرادی را که در ذهن دارد به زبان میآورد. کابل ۲۴: به جز سخن لغو -که موضوع سخن ما نیست- آنچه به زبان میآید یا.
عرفان _ بینندگان و شنوندگان ارجمند! در این برنامه به اختصار کلمه تصوّف را تعریف میکنیم، میخواهیم بدانیم ریشه این کلمه در کجاست و معنای آن چیست. کابل۲۴: برخی از صاحبنظران گفتهاند ریشه لفظ تصوّف و صوفی، کلمه صفا میباشد؛ زیرا عارف اهل صفا است؛ از این رو به مکتب.
